Mijn meest favoriete luie vrouwen(mama-)tip moet wel koken voor meerdere dagen zijn (en nooit of te nimmer strijken!). Door mijn wisselend uurrooster ben ik vaak tijdens de dag thuis en als dat dan een crèchedag is maak ik er een erezaak van om extra tijd in het koken te stoppen, zodat we er een paar dagen tegen kunnen. Gemiddeld (avond)eet ik een keer of 2 à 3 per week op het werk. En met enkel een microgolf en een koelkast ter mijner beschikking daar, moet ik al eens een beetje creatief zijn. Want zelfs al is pasta op dag 2 altijd nóg beter en is dat ook nog steeds goed na een passage in de microgolfoven. Ge kunt écht niet elke dag pasta eten (hoewel ik grif toegeef dat 2 dagen per week pasta eten écht geen uitzondering is ten huize indestad).
Bij deze, een verslag van mijn bescheiden kookmarathon afgelopen week: Woensdag was ik vrij, en terwijl Olivia naar de crèche was grilde ik 2 courgettes en 2 paprika's. Ik vind, als je de tijd kan maken om groentjes te grillen, doen!, dat is nu eens een bereiding die ALTIJD een meerwaarde geeft aan het gerecht dat je maakt.
Dag 1, woensdag, werden mijn gegrilde groentjes een deel van de ingrediënten in een héérlijke quiche. Mijn groentjes stonden gegrild en gesneden klaar dus 't was maar een kwestie van dat in een taartvorm te kappen, eitjes met room te klutsen en af te werken. Een ideaal gerecht om samen met Olivia te 'koken' en het feit dat ik in alle rust had kunnen kokerellen én dat alles klaarstond betekende ook dat ik haar extra vroeg ging halen en we op weg naar huis konden stoppen bij de speeltuin voor een vieruurtje (wat fruitsla en een cakeje dat ik die dag ook al gemaakt had).
Donderdag moest ik de avondshift werken, ik at een geitenkaas-slaatje met croutons en honing-mosterdressing. Een restje sla en luzerne werden opgebruikt en ook tomaat, rode ui en pijnboompitten had ik nog liggen. Met mijn reeds gegrilde groentjes er nog bij gekapt was dat een snel, lekker en redelijk gezond avondmaal.
Vrijdag was het dan pasta-dag. Het laatste restje van de gegrilde groentjes, wat nieuwe groentjes en tomatenconserven en hup, weeral rap, lekker avondeten. Microgolfproof enal, want ik werkte alweer de avondshift.
Dat er voor zaterdag ook nog een restje pastasaus over was maakte mijn geluk alleen maar completer, want dan stond dit namelijk op het programma:
48 cupcakes maken, 42 voor het 'de bomma wordt 85-feestje' van zondag en 6 voor het '2 vriendinnen worden 30-feestje' van zaterdag zelf. U begrijpt dat ik na bijna 50 cupcakes (met verschillende smaken: Oreo, vanille+boterroom, marmer+boterroom, appel+kaneel, citroen+boterroom) en de opruiming van de veldslag die bijgevolg in mijn keuken plaatsgevonden had, blij was dat ik gewoon een bord in de microgolf kon pleuren alvorens mij klaar te maken voor het feest van mijn vriendinnetjes.
Ik ben héél graag de vooruitziende huisvrouw en de verantwoordelijke mama die zorgt dat dochterlief verse groenten en fruit op haar bord krijgt, maar af en toe moet ge gewoon blij zijn dat ge drie dagen met een minimum aan moeite een maximum aan resultaat hebt geboekt qua vers eten. En dat ge dan op dag 4 een fond'ke legt van een restje opgewarmde spaghetti en verder rekent op de chips van het feest om uw buik mee te vullen zodat ge energie hebt om te dansen op die geweldige eind jaren '90 muziek (terwijl ge plat water drinkt omdat ge toch moet toegeven dat ge net iets minder rock 'n roll zijt dan ge zou willen met een baby in de buik).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten