Begin deze maand volgde ik met vriendinnen een workshop wikkeljurk maken (Burda 7828) en dat was een succes. Ik gebruikte namelijk eindelijk eens die Fragile tricot die ik in 2009 op een stockverkoop kocht!
Om mijn groeiende buik (die, nu met 18 weken, ineens voor écht gepopt is, precies) te kunnen accommoderen, keken we een beetje af hoe Fragile één van mijn favorieten jurken (eigenlijk echt bijna hetzelfde model) had gemaakt. Het voorpand is paar centimeter langer zodat de groeiende buik de jurk vooraan niet korter maakt (dat deze Burda zich perfect tot een zwangerschapsjurk leent las ik ook al bij Stien, trouwens). Als ik de jurk volgende zomer nog wil dragen dan verkort ik hem gewoon opnieuw een paar centimeter. Al zou ik natuurlijk ook een nieuwe versie kunnen maken, intussen vond ik ook een borstvoedingsversie van het patroon, helemáál een idee voor komende zomer. Welke versie ik ook maak met de deskundige uitleg van Isabelle ter opfrissing is opnieuw maken méér dan ooit een optie.
Te meer omdat de workshop in kwestie de schop onder mijn kont was om de overlock (een Singer 14SH754) die ik ettelijke jaren geleden samen met mijn mama kocht (in de Lidl!) eens deftig in orde te maken. We kregen hem namelijk wél ingeregen (dit filmpje is ideaal!) maar het stiksel was niet goed. We hadden hem gedesillusioneerd ergens in een hoekje gezet en er niet meer naar gekeken.
Tijdens die workshop wikkeljurk ontdekte ik het gemak van de overlock en wist ik weer waarom ik hem zoveel jaar terug MOEST hebben. De andere cursisten kunnen niet anders dan schattige babybroekjes en t-shirts, Dagobert Duck-gewijs in mijn ogen, hebben zien opduiken. Mijn besluit stond vast, die overlock moesten we kost wat kost in gang krijgen en rap een beetje. Om goed van start te gaan bestelde ik alvast wat tricot bij Liesellove en Kersenpitje en kocht ik boordstof, colorsnaps en wat poezenelastiek bij Veritas.
Maandag was ik vrij, had mijn mama vakantie en moest Olivia naar de crèche: een ideaal naaidagje. Een halve dag zijn we bezig geweest met het inrijgen en nog eens inrijgen en draadspanning verzetten enzoverder. Tot we ineens het licht zagen. Onze draden zaten niet voldoende ingesnoerd tussen de plaatjes van de draadspanning. Al onze problemen smolten als sneeuw voor de zon. En toen daarna ook bleek dat mijn oude -van het Bonneke van Michael gekregen- Pfaff, tegen alle verwachtingen in niet blokkeerde op een tweelingnaald kon ik mijn geluk niet op (in het boekje vond ik er niets van terug maar ik heb ze er gewoon ingestopt en die lieve Pfaff deed gewoon vanzelf wat ie moest doen!).
Tot mijn mama mij er attent op maakte dat ik de stof voor het patroon voor een babyjurk in maat 56, dat ik enthousiast had geprint, misschien nog niet moest knippen. Aangezien dat mogelijk niet meer gebruikt zou worden voor mijn buikbewoner. Shit seg, dat ik mij dat nog niet had bedacht... We weten het geslacht nog niet en moeten nog tot half augustus wachten, al dénk ik dus wel (on)bewust dat het een meisje is ;)
Na de helft van ons naaidagje verkwist te hebben aan overlock-gezoek maakte we 's middags nog snel een tiny harem pants (wat een gepruts om die kleine stukjes boordstof aan de pijpen vast te zetten, tips zijn uiteraard welkom!) en een omkeerbaar mutsje en toen gingen we Olivia wat vroeger van de crèche halen.
Moet ik echt nog expliciet vermelden dat ik de héle maandagavond nog patronen en stof heb geknipt? Samen met mijn kleine commandeur die alles nauwkeurig in de gaten hield.
Dinsdag (gisteren) moest ik pas na de middag beginnen werken en deed ik van SweatshopSarah.
In de rapte maakte ik een tweede versie van de tiny harem pants (zonder boordstof aan de pijpen, gewoon omgezoomd met de tweelingnaald). Die versie is nu al mijn nieuw go-to zelfgemaakt kraamcadeau bij uitstek.
Vervolgens besloot ik de babylegging van Emma en Mona te testen. Duidelijke instructies zelfs voor beginnelingen, maar hier vooral teleurstelling omtrent het uitlubberen van de stof (slechte kwaliteit? of onvoorzichtigheid?) en ook de elastiek in het broekje zetten was nog geen overdonderend succes. Maar babytwee heeft géén keuze vrees ik. Met een t-shirt erover ziet geen kat die slechte elastiek op de achterkant, of in elk geval toch alleen maar die kat van ons die altijd op de verzorgingstafel wil slapen, maar zolang het bij die kat blijft kan ik er perfect mee leven.
Daarna was het tijd om iets voor Olivia te maken, ik had al stof geknipt voor het onderhemdje van Van Katoen. Natuurlijk had ik géén boordstof in een aangepaste kleur in huis dus heb ik van een restje tricot een boordje gemaakt (zoals ik bij de versies van Oon had gezien). Volgende versie haal ik mij wél boordstof want het mankement aan dit project was dus dat die tricot toch niet zo mooi mee rekte bij het bevestigen aan de t-shirt zelf.
Tot slot was er nog tijd voor een laatste kledingstuk: een longsleeve t-shirt met enveloppehals van de Droomfabriek, omdat de knopenversie mij vooralsnog zenuwachtig maakte. Turns out, zo'n enveloppehals is ook geen evidentie en een golvende lijn recht stikken met een tweelingnaald... Laat ons zeggen dat ik daar toch ook nog eens op zal moeten oefenen.
Maar allez, we klagen niet. We zitten nog maar aan zes stuks gemaakt met de overlock ooit en ik denk dat mijn volledige naaicarrière tot nog toe ook niet meer dan 20 stuks bedraagt (ovenwanten voor mijn zus (in 2011!), 2 rokken voor mij, 3 rokjes voor Olivia, een tas, onderzetters, een slabbetje of 4, een portefeuille of 2 en het ge-overlock dat ik hier net beschreef).
Elk stuk dat ik probeer te maken zie ik verbetering in mijn begrip van patronen én in mijn kunde om het daarna dan nog daadwerkelijk uit te voeren. Ik gok dat -als babytwee een jaar of 10 is- ik wel iets zal kunnen maken waar ik hem/haar ook van dichtbij in durf fotograferen. Want tussen ons gezegd en gezwegen, zolang ik maar van ver genoeg een foto neem ziet dat er toch al bijna deftig uit, nee?
Uw favoriete supergemakkelijke babystuff-overlock-patronen/boeken mag u overigens altijd in de commentaren achterlaten. Intussen heb ik alvast gepind hoe je overlockstiksel kan uithalen zonder dat je veel moet lostornen. Iets van een voorbereid vrouw ofzo.
Na de helft van ons naaidagje verkwist te hebben aan overlock-gezoek maakte we 's middags nog snel een tiny harem pants (wat een gepruts om die kleine stukjes boordstof aan de pijpen vast te zetten, tips zijn uiteraard welkom!) en een omkeerbaar mutsje en toen gingen we Olivia wat vroeger van de crèche halen.
Moet ik echt nog expliciet vermelden dat ik de héle maandagavond nog patronen en stof heb geknipt? Samen met mijn kleine commandeur die alles nauwkeurig in de gaten hield.
'kijk eens streng Olivia'
Dinsdag (gisteren) moest ik pas na de middag beginnen werken en deed ik van SweatshopSarah.
In de rapte maakte ik een tweede versie van de tiny harem pants (zonder boordstof aan de pijpen, gewoon omgezoomd met de tweelingnaald). Die versie is nu al mijn nieuw go-to zelfgemaakt kraamcadeau bij uitstek.
Vervolgens besloot ik de babylegging van Emma en Mona te testen. Duidelijke instructies zelfs voor beginnelingen, maar hier vooral teleurstelling omtrent het uitlubberen van de stof (slechte kwaliteit? of onvoorzichtigheid?) en ook de elastiek in het broekje zetten was nog geen overdonderend succes. Maar babytwee heeft géén keuze vrees ik. Met een t-shirt erover ziet geen kat die slechte elastiek op de achterkant, of in elk geval toch alleen maar die kat van ons die altijd op de verzorgingstafel wil slapen, maar zolang het bij die kat blijft kan ik er perfect mee leven.
Daarna was het tijd om iets voor Olivia te maken, ik had al stof geknipt voor het onderhemdje van Van Katoen. Natuurlijk had ik géén boordstof in een aangepaste kleur in huis dus heb ik van een restje tricot een boordje gemaakt (zoals ik bij de versies van Oon had gezien). Volgende versie haal ik mij wél boordstof want het mankement aan dit project was dus dat die tricot toch niet zo mooi mee rekte bij het bevestigen aan de t-shirt zelf.
Tot slot was er nog tijd voor een laatste kledingstuk: een longsleeve t-shirt met enveloppehals van de Droomfabriek, omdat de knopenversie mij vooralsnog zenuwachtig maakte. Turns out, zo'n enveloppehals is ook geen evidentie en een golvende lijn recht stikken met een tweelingnaald... Laat ons zeggen dat ik daar toch ook nog eens op zal moeten oefenen.
Gelukkig is Olivia echt gigantisch blij met haar schots en scheef genaaide 'Watman'-t-shirt.
Maar allez, we klagen niet. We zitten nog maar aan zes stuks gemaakt met de overlock ooit en ik denk dat mijn volledige naaicarrière tot nog toe ook niet meer dan 20 stuks bedraagt (ovenwanten voor mijn zus (in 2011!), 2 rokken voor mij, 3 rokjes voor Olivia, een tas, onderzetters, een slabbetje of 4, een portefeuille of 2 en het ge-overlock dat ik hier net beschreef).
Elk stuk dat ik probeer te maken zie ik verbetering in mijn begrip van patronen én in mijn kunde om het daarna dan nog daadwerkelijk uit te voeren. Ik gok dat -als babytwee een jaar of 10 is- ik wel iets zal kunnen maken waar ik hem/haar ook van dichtbij in durf fotograferen. Want tussen ons gezegd en gezwegen, zolang ik maar van ver genoeg een foto neem ziet dat er toch al bijna deftig uit, nee?
Stofjes: Batman - Andrea Lauren (gekocht bij Kersenpitje) * Charley Harper Koala - Birch fabric (gekocht bij Kersenpitje) * Boordstof turquoise (gekocht bij Veritas) * Bloemetjesstof - Fragile (stockverkoop van 2009).
4 opmerkingen:
Ik zet de halsboorden er gewoon als een boordje aan dus zonder tweelingnaald, gaat veel sneller en gemakkelijker
Hoe schattig zijn die mini-broekjes wel niet :-)
Ik ben zo blij met je blog! Hier ook probleem met de draadspanning en uren aan het rommelen geweest tot ik je blog las. En inderdaad: de draden insnoeren tussen de plaatjes en alle 'problemen' zijn verdwenen. Bedankt!! Ik ben heel gelukkig nu :-) Hij doet het nu perfect!
Wij konden onszelf wel slaan, zo iets gemakkelijk dat zoveel onnodige frustratie met zich mee had gebracht. Blij dat ons geknoei jouw geknoei toch wat heeft verkort! Veel overlockplezier!
Een reactie posten