Op 15 juni begon ik aan 30 dagen consecutief bloggen, intussen zijn we 31 juli, 47 dagen én -eindelijk- 30 posts later. We kunnen dus uit dit experiment besluiten dat ik een héle shitty daily blogger zou zijn...
Uiteraard komt dat gedeeltelijk door het feit dat ik naast bloggen ook nog moet gaan werken en een 2-jarige moet entertainen. En als ik dan vrij ben, is thuisblijven om te kunnen bloggen, ook al niet echt mijn stijl. Het is zomer dus ik wil van't zonnetje genieten in de speeltuin of de zoo. Verder ruimde ik (nesteldranggewijs?) samen met Michael het huis op (lees: zakken en zakken richting containerpark en moedersvoormoeders), vierde ik verjaardagen,...
Hoewel ik kon terugvallen op ettelijke half-afgewerkte posts, wat het proces zéker heeft vergemakkelijkt, moest ik steevast nog foto's toevoegen (en zoeken op mijn slordige volgeladen harde schijf) of nog wat herschrijven. Ik denk dat ik de eerste week telkens nog een dag op voorhand werkte, maar dan werd Olivia ziek en toen was het elke dag nadat ze in bed lag een gehaast om de blogpost van de dag nog in orde te krijgen, of niet.
Ik schrik er telkens van hoelang het maken van een post duurt: de foto's zoeken en ze indien nodig nog bewerken, schrijven of herschrijven, links zoeken en plaatsen. Het helpt natuurlijk ook al niet dat ik over't algemeen allesbehalve kort van stof ben. Maar ik ben wel blij dat een paar (mama)posts die ik al langer van plan was: over borstvoeding, over kraamcadeau's, over babyeerlijkheid en over Parijs.... eindelijk geschreven en gedeeld zijn geraakt.
En voor de nieuwsgierigen, mijn top 3 van meest gelezen posts waren de aankondiging van mijn zwangerschap, het verhaal over mijn ei (beide ook op mijn persoonlijke Facebook-pagina gedeeld) en de Rapley-post (door Tine op háár pagina gedeeld).
Als dit -totaal niet consecutief- bloggen al iets heeft opgeleverd dan is het wel dat ik mij de laatste weken opnieuw heb geoefend in het tijd máken om te bloggen. Tijd voor een nieuwe uitdaging dus: mijn beste blogjaar ooit, 2009, verslaan. Nog 15 posts voor eind december. Dat gaat misschien zelfs nog lukken ook!
vrijdag 31 juli 2015
donderdag 30 juli 2015
To thrive
Onlangs werd er een prachtige fotoreeks gedeeld van pas bevallen mama's die binnen de 24 uur gefotografeerd werden, One day young. Ze stralen, allemaal. En dat deed mij terugdenken aan mijn eigen bevalling. Met de rush van het 'ik heb dat hier wel zonder epidurale gedaan enal' nog vers in mijn lijf en leden. Voor mij was dat zo'n empowering gevoel, zélfs al was ik amper 24 uur later al van mijn roze wolk gevallen.
Ik vond de transitie van géén naar één kind een behoorlijk heftig (om zoveel verschillende redenen, waarvan ik hier de laatste tijd al ettelijke heb gedeeld). Ergens had ik het wel verwacht natuurlijk maar toch was het zwaarder dan ik had kunnen inschatten. Ik had wilde plannen om tijdens mijn moederschapsrust mijn volgeladen harde schijf foto's te sorteren en fotoboeken te maken maar bleek dat ik de 'rust' in moederschapsrust toch wat had onderschat. Het is zéker en vast geen vakantie. Dingen veranderen, prioriteiten veranderen, uw relatie veranderd. Kortom, alles zal veranderen en in het beste geval heb je op't einde van de rit een nieuwe routine.
Je kán niet weten of je klaar bent voor kinderen. Je kan -zelfs al zou je elk babyboek ter wereld lezen- je er niet volledig op voorbereiden. Onlangs las ik volgende quote van Elizabeth Stone over het kiezen voor kinderen:
°To increase in wealth or success; to prosper, be profitable.
Olivia en ik, ongeveer 14u na haar geboorte, gezellig op de zetel thuis.
Ik vond de transitie van géén naar één kind een behoorlijk heftig (om zoveel verschillende redenen, waarvan ik hier de laatste tijd al ettelijke heb gedeeld). Ergens had ik het wel verwacht natuurlijk maar toch was het zwaarder dan ik had kunnen inschatten. Ik had wilde plannen om tijdens mijn moederschapsrust mijn volgeladen harde schijf foto's te sorteren en fotoboeken te maken maar bleek dat ik de 'rust' in moederschapsrust toch wat had onderschat. Het is zéker en vast geen vakantie. Dingen veranderen, prioriteiten veranderen, uw relatie veranderd. Kortom, alles zal veranderen en in het beste geval heb je op't einde van de rit een nieuwe routine.
Je kán niet weten of je klaar bent voor kinderen. Je kan -zelfs al zou je elk babyboek ter wereld lezen- je er niet volledig op voorbereiden. Onlangs las ik volgende quote van Elizabeth Stone over het kiezen voor kinderen:
“Making the decision to have a child - it is momentous. It is to decide forever to have your heart go walking around outside your body. ”
Ik vond hem zo vreselijk waar. En onder andere dáárom was het in het begin moeilijk.
Hoewel ik me niet wil blijven wentelen de kommer en kwel van die eerste babytijd, wil ik ook niet vergeten van hoe ver we komen. Hoe donker het soms werd als Michael de deur achter zich dichttrok om te gaan werken. Hoe raar ik het vond om te praten tegen dat krijsend schepseltje waarvan ik niet wist wat ze wilde (eten, overgeven, pampertje?). Ik heb meermaals snikkend tegen Michael geroepen dat ik het niet begreep, van die roze wolk en die gelukkige moeders, dat het de grootste vergissing van mijn leven was.
Hoewel ik me niet wil blijven wentelen de kommer en kwel van die eerste babytijd, wil ik ook niet vergeten van hoe ver we komen. Hoe donker het soms werd als Michael de deur achter zich dichttrok om te gaan werken. Hoe raar ik het vond om te praten tegen dat krijsend schepseltje waarvan ik niet wist wat ze wilde (eten, overgeven, pampertje?). Ik heb meermaals snikkend tegen Michael geroepen dat ik het niet begreep, van die roze wolk en die gelukkige moeders, dat het de grootste vergissing van mijn leven was.
Ik kan inmiddels met zekerheid zeggen dat het wél de beste beslissing ooit was. Om maar iets te zeggen: ik krijg applaus als ik een ei breek in de pan, als ik een vals liedje zing of als ik de kleur van de geparkeerde auto's in de straat ken.
En nu komt er een tweede (en voor 99% zeker, laatste) prutsje aan en zo traag als die vorige zwangerschap kroop, zo snel vliegt deze voorbij, over anderhalve week zit ik in de helft (en alles moet nog geregeld worden).
Ik wil ons gezinnetje zoals het nu is in een doosje stoppen, omdat ik er zoveel van hou. Omdat ik blij ben met de routine die we hebben, omdat we zijn gegroeid, alledrie. En tegelijk ben ik ook superblij met het nieuw leven dat ik elke dag beter en harder in mijn buik voel rondfladderen. Maar ik ben ook bang en zenuwachtig. Ik vraag me oprecht af of het nu makkelijker zal zijn, of ik die eerste drie maanden eleganter zal doorstaan. Of ik Olivia niet teveel aandacht en liefde zal moeten ontzeggen. Want het is al begonnen, ze moet nu al haar geliefde borstje missen (de melk is op, al 'drinkt' ze soms nog wel). Of ze niet te jaloers zal zijn. Of we er wel goed aan deden, aan nog een kindje willen...
En dan post Nina een filmpje van kindjes die hun broertje of zusje voor't eerst ontmoeten, denk ik aan mijn eigen zus en hoe plezant dat is (geweest), wil Olivia meekijken, terwijl ze met haar pop knuffelt en kunt ge mij gelijk bijeenvegen.
En dan besluit ik nu al maar te beginnen duimen opdat wij in 2016 een nieuwe routine gaan vinden en dat het een goeike zal zijn.
---
"to thrive" één van mijn favoriete Engelse werkwoorden (ja, ik doe aan favoriete woorden, nog een afwijking waarschijnlijk), het dekt hier perfect de lading alsgetmijvraagt:
woensdag 29 juli 2015
SweatshopSarah
Begin deze maand volgde ik met vriendinnen een workshop wikkeljurk maken (Burda 7828) en dat was een succes. Ik gebruikte namelijk eindelijk eens die Fragile tricot die ik in 2009 op een stockverkoop kocht!
Om mijn groeiende buik (die, nu met 18 weken, ineens voor écht gepopt is, precies) te kunnen accommoderen, keken we een beetje af hoe Fragile één van mijn favorieten jurken (eigenlijk echt bijna hetzelfde model) had gemaakt. Het voorpand is paar centimeter langer zodat de groeiende buik de jurk vooraan niet korter maakt (dat deze Burda zich perfect tot een zwangerschapsjurk leent las ik ook al bij Stien, trouwens). Als ik de jurk volgende zomer nog wil dragen dan verkort ik hem gewoon opnieuw een paar centimeter. Al zou ik natuurlijk ook een nieuwe versie kunnen maken, intussen vond ik ook een borstvoedingsversie van het patroon, helemáál een idee voor komende zomer. Welke versie ik ook maak met de deskundige uitleg van Isabelle ter opfrissing is opnieuw maken méér dan ooit een optie.
Te meer omdat de workshop in kwestie de schop onder mijn kont was om de overlock (een Singer 14SH754) die ik ettelijke jaren geleden samen met mijn mama kocht (in de Lidl!) eens deftig in orde te maken. We kregen hem namelijk wél ingeregen (dit filmpje is ideaal!) maar het stiksel was niet goed. We hadden hem gedesillusioneerd ergens in een hoekje gezet en er niet meer naar gekeken.
Tijdens die workshop wikkeljurk ontdekte ik het gemak van de overlock en wist ik weer waarom ik hem zoveel jaar terug MOEST hebben. De andere cursisten kunnen niet anders dan schattige babybroekjes en t-shirts, Dagobert Duck-gewijs in mijn ogen, hebben zien opduiken. Mijn besluit stond vast, die overlock moesten we kost wat kost in gang krijgen en rap een beetje. Om goed van start te gaan bestelde ik alvast wat tricot bij Liesellove en Kersenpitje en kocht ik boordstof, colorsnaps en wat poezenelastiek bij Veritas.
Maandag was ik vrij, had mijn mama vakantie en moest Olivia naar de crèche: een ideaal naaidagje. Een halve dag zijn we bezig geweest met het inrijgen en nog eens inrijgen en draadspanning verzetten enzoverder. Tot we ineens het licht zagen. Onze draden zaten niet voldoende ingesnoerd tussen de plaatjes van de draadspanning. Al onze problemen smolten als sneeuw voor de zon. En toen daarna ook bleek dat mijn oude -van het Bonneke van Michael gekregen- Pfaff, tegen alle verwachtingen in niet blokkeerde op een tweelingnaald kon ik mijn geluk niet op (in het boekje vond ik er niets van terug maar ik heb ze er gewoon ingestopt en die lieve Pfaff deed gewoon vanzelf wat ie moest doen!).
Tot mijn mama mij er attent op maakte dat ik de stof voor het patroon voor een babyjurk in maat 56, dat ik enthousiast had geprint, misschien nog niet moest knippen. Aangezien dat mogelijk niet meer gebruikt zou worden voor mijn buikbewoner. Shit seg, dat ik mij dat nog niet had bedacht... We weten het geslacht nog niet en moeten nog tot half augustus wachten, al dénk ik dus wel (on)bewust dat het een meisje is ;)
Na de helft van ons naaidagje verkwist te hebben aan overlock-gezoek maakte we 's middags nog snel een tiny harem pants (wat een gepruts om die kleine stukjes boordstof aan de pijpen vast te zetten, tips zijn uiteraard welkom!) en een omkeerbaar mutsje en toen gingen we Olivia wat vroeger van de crèche halen.
Moet ik echt nog expliciet vermelden dat ik de héle maandagavond nog patronen en stof heb geknipt? Samen met mijn kleine commandeur die alles nauwkeurig in de gaten hield.
Dinsdag (gisteren) moest ik pas na de middag beginnen werken en deed ik van SweatshopSarah.
In de rapte maakte ik een tweede versie van de tiny harem pants (zonder boordstof aan de pijpen, gewoon omgezoomd met de tweelingnaald). Die versie is nu al mijn nieuw go-to zelfgemaakt kraamcadeau bij uitstek.
Vervolgens besloot ik de babylegging van Emma en Mona te testen. Duidelijke instructies zelfs voor beginnelingen, maar hier vooral teleurstelling omtrent het uitlubberen van de stof (slechte kwaliteit? of onvoorzichtigheid?) en ook de elastiek in het broekje zetten was nog geen overdonderend succes. Maar babytwee heeft géén keuze vrees ik. Met een t-shirt erover ziet geen kat die slechte elastiek op de achterkant, of in elk geval toch alleen maar die kat van ons die altijd op de verzorgingstafel wil slapen, maar zolang het bij die kat blijft kan ik er perfect mee leven.
Daarna was het tijd om iets voor Olivia te maken, ik had al stof geknipt voor het onderhemdje van Van Katoen. Natuurlijk had ik géén boordstof in een aangepaste kleur in huis dus heb ik van een restje tricot een boordje gemaakt (zoals ik bij de versies van Oon had gezien). Volgende versie haal ik mij wél boordstof want het mankement aan dit project was dus dat die tricot toch niet zo mooi mee rekte bij het bevestigen aan de t-shirt zelf.
Tot slot was er nog tijd voor een laatste kledingstuk: een longsleeve t-shirt met enveloppehals van de Droomfabriek, omdat de knopenversie mij vooralsnog zenuwachtig maakte. Turns out, zo'n enveloppehals is ook geen evidentie en een golvende lijn recht stikken met een tweelingnaald... Laat ons zeggen dat ik daar toch ook nog eens op zal moeten oefenen.
Maar allez, we klagen niet. We zitten nog maar aan zes stuks gemaakt met de overlock ooit en ik denk dat mijn volledige naaicarrière tot nog toe ook niet meer dan 20 stuks bedraagt (ovenwanten voor mijn zus (in 2011!), 2 rokken voor mij, 3 rokjes voor Olivia, een tas, onderzetters, een slabbetje of 4, een portefeuille of 2 en het ge-overlock dat ik hier net beschreef).
Elk stuk dat ik probeer te maken zie ik verbetering in mijn begrip van patronen én in mijn kunde om het daarna dan nog daadwerkelijk uit te voeren. Ik gok dat -als babytwee een jaar of 10 is- ik wel iets zal kunnen maken waar ik hem/haar ook van dichtbij in durf fotograferen. Want tussen ons gezegd en gezwegen, zolang ik maar van ver genoeg een foto neem ziet dat er toch al bijna deftig uit, nee?
Uw favoriete supergemakkelijke babystuff-overlock-patronen/boeken mag u overigens altijd in de commentaren achterlaten. Intussen heb ik alvast gepind hoe je overlockstiksel kan uithalen zonder dat je veel moet lostornen. Iets van een voorbereid vrouw ofzo.
Na de helft van ons naaidagje verkwist te hebben aan overlock-gezoek maakte we 's middags nog snel een tiny harem pants (wat een gepruts om die kleine stukjes boordstof aan de pijpen vast te zetten, tips zijn uiteraard welkom!) en een omkeerbaar mutsje en toen gingen we Olivia wat vroeger van de crèche halen.
Moet ik echt nog expliciet vermelden dat ik de héle maandagavond nog patronen en stof heb geknipt? Samen met mijn kleine commandeur die alles nauwkeurig in de gaten hield.
'kijk eens streng Olivia'
Dinsdag (gisteren) moest ik pas na de middag beginnen werken en deed ik van SweatshopSarah.
In de rapte maakte ik een tweede versie van de tiny harem pants (zonder boordstof aan de pijpen, gewoon omgezoomd met de tweelingnaald). Die versie is nu al mijn nieuw go-to zelfgemaakt kraamcadeau bij uitstek.
Vervolgens besloot ik de babylegging van Emma en Mona te testen. Duidelijke instructies zelfs voor beginnelingen, maar hier vooral teleurstelling omtrent het uitlubberen van de stof (slechte kwaliteit? of onvoorzichtigheid?) en ook de elastiek in het broekje zetten was nog geen overdonderend succes. Maar babytwee heeft géén keuze vrees ik. Met een t-shirt erover ziet geen kat die slechte elastiek op de achterkant, of in elk geval toch alleen maar die kat van ons die altijd op de verzorgingstafel wil slapen, maar zolang het bij die kat blijft kan ik er perfect mee leven.
Daarna was het tijd om iets voor Olivia te maken, ik had al stof geknipt voor het onderhemdje van Van Katoen. Natuurlijk had ik géén boordstof in een aangepaste kleur in huis dus heb ik van een restje tricot een boordje gemaakt (zoals ik bij de versies van Oon had gezien). Volgende versie haal ik mij wél boordstof want het mankement aan dit project was dus dat die tricot toch niet zo mooi mee rekte bij het bevestigen aan de t-shirt zelf.
Tot slot was er nog tijd voor een laatste kledingstuk: een longsleeve t-shirt met enveloppehals van de Droomfabriek, omdat de knopenversie mij vooralsnog zenuwachtig maakte. Turns out, zo'n enveloppehals is ook geen evidentie en een golvende lijn recht stikken met een tweelingnaald... Laat ons zeggen dat ik daar toch ook nog eens op zal moeten oefenen.
Gelukkig is Olivia echt gigantisch blij met haar schots en scheef genaaide 'Watman'-t-shirt.
Maar allez, we klagen niet. We zitten nog maar aan zes stuks gemaakt met de overlock ooit en ik denk dat mijn volledige naaicarrière tot nog toe ook niet meer dan 20 stuks bedraagt (ovenwanten voor mijn zus (in 2011!), 2 rokken voor mij, 3 rokjes voor Olivia, een tas, onderzetters, een slabbetje of 4, een portefeuille of 2 en het ge-overlock dat ik hier net beschreef).
Elk stuk dat ik probeer te maken zie ik verbetering in mijn begrip van patronen én in mijn kunde om het daarna dan nog daadwerkelijk uit te voeren. Ik gok dat -als babytwee een jaar of 10 is- ik wel iets zal kunnen maken waar ik hem/haar ook van dichtbij in durf fotograferen. Want tussen ons gezegd en gezwegen, zolang ik maar van ver genoeg een foto neem ziet dat er toch al bijna deftig uit, nee?
Stofjes: Batman - Andrea Lauren (gekocht bij Kersenpitje) * Charley Harper Koala - Birch fabric (gekocht bij Kersenpitje) * Boordstof turquoise (gekocht bij Veritas) * Bloemetjesstof - Fragile (stockverkoop van 2009).
zaterdag 25 juli 2015
Mijn afwijking.
Ettelijke jaren geleden schreef ik hier over mijn liefhebberij: de boodschappenlijstjes van anderen. Vandaag kan ik u zeggen dat er nog steeds geen beterschap is op vlak van die afwijking, integendeel. Waar wij vroeger échte Delhaize-gangers waren, gaan wij de laatste tijd meer naar Colruyt. En wat blijkt nu, Colruyt is het walhalla van de achtergelaten boodschappenlijstjes. Leve de clip-on ijzertjes op de karren daar!
Boodschappenlijstjes prikkelen mijn nieuwsgierigheid. Ik verzin nog steeds SherlockHolmes-gewijs verhalen over de auteurs in kwestie. Deze oma vind ik bijvoorbeeld wel hip omdat ze naast échte bomma-items, ook kokosmelk (een niet-bomma-item bij uitstek!) op haar lijstje heeft staan... Ik vraag me af of ze er dus ook uitziet als een hippe zeventiger.
Deze persoon heeft met 100% zekerheid gasten over de vloer maar geen zin om veel te koken. Appeljenever als apéro, samen met hapjes en daarna steak, bier en koude patatjes.
Boodschappenlijstjes prikkelen mijn nieuwsgierigheid. Ik verzin nog steeds SherlockHolmes-gewijs verhalen over de auteurs in kwestie. Deze oma vind ik bijvoorbeeld wel hip omdat ze naast échte bomma-items, ook kokosmelk (een niet-bomma-item bij uitstek!) op haar lijstje heeft staan... Ik vraag me af of ze er dus ook uitziet als een hippe zeventiger.
Dit omaatje is wat minder avontuurlijk. Ze neemt bloedverdunners, eet al eens graag een koekje (maar let verder wel wat op haar lijn) en koopt iets van supreme kwaliteit (tomatensoep?). Met dank aan dát woord kon ik overigens met zekerheid besluiten dat beide lijstjes door dezelfde bomma geschreven werden.
Ook een onderdeel van het plezier van boodschappenlijstjes rapen is raden welke gerechten op het weekmenu staan. Wat ge eet zegt immers veel over u. Ik weet niet of ik teveel fantasie heb maar als ik aan de kassa van de supermarkt sta te wachten probeer ik ook altijd te kijken of ik gerechten kan verzinnen met de ingrediënten van de persoon vóór mij, wel... met boodschappenlijstjes kan dat dus ook:
Dit meisje gaat overduidelijk pannenkoeken (met 3 soorten suiker én speculoospasta) bakken als ontbijt voor haar jarig lief. Daarna gaan ze met sandwiches en beleg picknicken in het park, alwaar ze Twister zullen spelen. Wel jammer dat ik mij nu de rest van mijn leven moet afvragen wat de verrassing in die kartonnen doos geweest is...
Mijn gok: groentensoep, vissticks met spinazie en een gratin van aardappelen (die ze nog in huis had).
Een moeilijke wegens véél items op het lijstje, maar ik denk aan spaghetti met veel groentjes, tomatenconserven en gehakt en daarna een grote kom fruitsla.
Deze is héél gemakkelijk: chips en geitenkaasjes als aperitief, gevolgd door risotto met véél champignons en spekjes. Het zou wel eens een first date kunnen zijn, aangezien ze er duidelijk goed voor wil komen, nieuwe deo enal. Een andere keer eet ze curry met kip, zoete aardappel, kokosmelk en noten.
Dit is een groentenzak-type. Vers, gezond én smakelijk is haar stijl. Tijd voor een stoofpotje van wortel/linzen/pompoen/pastinaak en zoete aardappel moet ze gedacht hebben. Daarbij komt een topping van verkruimelde feta gemengd met gestampte walnoten en gesnipperde munt. Ideaal om op het dampend warme bord te strooien. Als nagerecht eet ze yoghurt met fruit. En voor haar lief neemt ze groene thee mee.
En als je het beu bent om gerechten te raden...Soms is het ook interessant om gewoon te kijken op
wélke papiertjes de lijstjes geschreven worden, ik denk dat veel mensen (ik ook, trouwens!) hun boodschappenlijstje op hun werk samenstellen!
Eindigen doe ik met enkele briefjes van dezelfde auteur. Wat je uit deze boodschappenlijstjes kan afleiden is dat deze persoon een voorliefde heeft voor whisky, porto, tonic en cola. Ook altijd eten nodig heeft voor 'chat', 'ce soir' en 'demain' en héél graag schoonmaakt met Pledge. Ook interessant vind ik om te zien dat deze lijstjes eigenlijk quasi volledig in het Frans opgesteld worden maar er uitzonderingen worden gemaakt voor de woorden 'scheermesjes' en 'toespijs'. Toespijs, begot!
De cijfers op de briefjes (24, 14, 12, 10) zijn een mysterie. Michael denkt dat het aantallen zijn van gasten die op bezoek komen (vandaar de grote hoeveelheden porto en whisky?). Maar ik denk het niet, al heb ik niet echt een suggestie over wat het dan wel zou kunnen zijn. Misschien het aantal maaltijdcheques?
Wat het ook zij, in uw lokale supermarkt maar liefst 4(!) boodschappenlijstjes vinden van één en dezelfde auteur, dat is al scoren op zich. Ooowja.
vrijdag 24 juli 2015
Babyeerlijkheid.
Omdat ik ervan overtuigd ben dat -als ik op voorhand een realistischer beeld had gehad- ik die eerste dagen/weken/maanden van mijn mama zijn beter was doorgekomen. De babyeerlijkheidpost van La Fie en Rose resoneerde heel erg bij mij, de posts van Le coeur à marée bassé vind ik de max en ook de hele gentlemom-beweging kan ik alleen maar aanmoedigen. Bij deze probeer ik mijn eigen bijdrage te leveren, een paar dingen die ik graag op voorhand geweten had.
1. Als je helemaal horendol bent geworden van de platte commerce die babywinkels zijn, dit is de minimale babyuitzet volgens Kiind en ik kan me er echt wel in vinden. Dát heb je nodig en al de rest zijn extraatjes. Plezante extraatjes, want een mooie speelmat met een schattige baby erop maakt nóg lievere foto's én 12 body'kes in plaats van 6 zorgt ervoor dat je die middag eens niet moet wassen. En een TrippTrapp babyschelp zorgt ervoor dat je de relax niet in het midden van de tafel moet zetten (zoals wij deden! en ook weer zullen doen!). En een gewoon kussen kan maar een voedingskussen is toch ook gemakkelijk. Kortom, ge kunt het zo zot maken als ge zelf wilt. En als ge daar geen zin in hebt dan doet ge gewoon, gewoon met het lijstje van Kiind. En heb je écht het gevoel dat je iets mist, een laptop met internetverbinding en de postbode de dag nadien kunnen véél oplossen, beloofd!
2. Vergeet die roze wolken al tijdens je zwangerschap en dan kan het alleen maar meevallen. In diezelfde lijn nog eentje voor de papa's: bewaak het fort en brul als het moet.
3. Slaapgebrek! Ik kan écht niet functioneren als ik slecht slaap en tot overmaat van ramp begon ik allesbehalve uitgerust aan mijn mama-avontuur. Ik ben gaan werken op 38w2d, mijn water brak daar -op wat mijn voorlaatste werkdag geweest zou zijn- en de volgende dag was ik thuis, met een verse baby. Daarbij komt dan nog dat om de 2 à 3 uur voeden betekent dat je begint te tellen vanaf het begin van de vorige voeding. En als ik u vertel dat een newborn (of althans die ene waarmee ik persoonlijk te maken had) niet zo effectief drinkt en soms meer dan een half uur doet over een voeding, intussen indommelen inbegrepen, dan weet u dat voor een nieuwbakken mama slaap onbestaand is. Trouwens, ik blijf het herhalen omdat ik er zelf zo'n fout beeld van had, een borstvoedingsverhaal dat volledig zonder slag of stoot begint is meestal een utopie en ik ben echt niet de enige die dat zegt.
Probeer je op te trekken aan het feit dat nachtvoedingen goed zijn voor de melkproductie en dat het net die licht verteerbare borstvoeding in kleinere porties is (in tegenstelling tot een grote fles kunstvoeding) die ervoor zorgt dat je kindje 's nachts wakker wordt en minder kans heeft op SIDS (sudden infant death syndrome aka. wiegendood). Ook kunstvoedingskindjes zijn overigens gebaat bij kleinere hoeveelheden in hun fles...
Eens de borstvoeding goed liep en ik niet continu wakker en alert moest blijven om te kijken of Olivia wel goed aanhapte was het heerlijk om mij tijdens de nachtvoedingen over te geven aan de oxytocine, die ervoor zorgt dat je vanzelf slaperig wordt, en had ik geen last meer van slecht inslapen (in heel mijn pre-Olivia-leven was het geen uitzondering dat ik nog een (paar) uur wakker lag alvorens ik in slaap viel). Wist ik dát maar, die eerste paar weken, dat borstvoeding geven nog zou betekenen dat ik beter zou slapen dan ooit!
3. Slaapgebrek! Ik kan écht niet functioneren als ik slecht slaap en tot overmaat van ramp begon ik allesbehalve uitgerust aan mijn mama-avontuur. Ik ben gaan werken op 38w2d, mijn water brak daar -op wat mijn voorlaatste werkdag geweest zou zijn- en de volgende dag was ik thuis, met een verse baby. Daarbij komt dan nog dat om de 2 à 3 uur voeden betekent dat je begint te tellen vanaf het begin van de vorige voeding. En als ik u vertel dat een newborn (of althans die ene waarmee ik persoonlijk te maken had) niet zo effectief drinkt en soms meer dan een half uur doet over een voeding, intussen indommelen inbegrepen, dan weet u dat voor een nieuwbakken mama slaap onbestaand is. Trouwens, ik blijf het herhalen omdat ik er zelf zo'n fout beeld van had, een borstvoedingsverhaal dat volledig zonder slag of stoot begint is meestal een utopie en ik ben echt niet de enige die dat zegt.
Probeer je op te trekken aan het feit dat nachtvoedingen goed zijn voor de melkproductie en dat het net die licht verteerbare borstvoeding in kleinere porties is (in tegenstelling tot een grote fles kunstvoeding) die ervoor zorgt dat je kindje 's nachts wakker wordt en minder kans heeft op SIDS (sudden infant death syndrome aka. wiegendood). Ook kunstvoedingskindjes zijn overigens gebaat bij kleinere hoeveelheden in hun fles...
Eens de borstvoeding goed liep en ik niet continu wakker en alert moest blijven om te kijken of Olivia wel goed aanhapte was het heerlijk om mij tijdens de nachtvoedingen over te geven aan de oxytocine, die ervoor zorgt dat je vanzelf slaperig wordt, en had ik geen last meer van slecht inslapen (in heel mijn pre-Olivia-leven was het geen uitzondering dat ik nog een (paar) uur wakker lag alvorens ik in slaap viel). Wist ik dát maar, die eerste paar weken, dat borstvoeding geven nog zou betekenen dat ik beter zou slapen dan ooit!
4. Leg je erbij neer: je zal nooit meer bij zijn met je was. Je kan tijdens je zwangerschap maar beter al wat extra kleren kopen (liefst BVvriendelijk, zodat je ze nog kan doordragen!). Strijken is uiteraard ook super-overbodig en kunt ge echt wel laten (gewoon proper ophangen als de kleding nog nat is): tijdswinst en beter dan een stroomverbruikende droogkast!
Voor ons persoonlijk heeft een groter droogrekje kopen wel het verschil gemaakt tussen standaard enkele machines achter staan met de was versus 'ten vroegste pas 10 jaar nadat het Olivia het huis uit is terug bij zijn met de was'. Overigens, als er al iemand commentaar zou durven hebben op de verfrommeldheid van mijn kleren, dan zeg ik dat ik heel de middag op de speelmat heb gespeeld met Olivia.
Dat moederschap, soms is het gewoon winnen op alle vlakken, jom.
Voor ons persoonlijk heeft een groter droogrekje kopen wel het verschil gemaakt tussen standaard enkele machines achter staan met de was versus 'ten vroegste pas 10 jaar nadat het Olivia het huis uit is terug bij zijn met de was'. Overigens, als er al iemand commentaar zou durven hebben op de verfrommeldheid van mijn kleren, dan zeg ik dat ik heel de middag op de speelmat heb gespeeld met Olivia.
Dat moederschap, soms is het gewoon winnen op alle vlakken, jom.
5. Beval je poliklinisch of thuis? Koop een draagdoek (en een relax) vóór de bevalling (mijn grootste fout was dat ik géén van beide in huis had) en val een dragende vriendin lastig om je tijdens je zwangerschap te komen leren knopen met een teddybeer. Je zal zo 's middags tenminste je eigen boterham kunnen smeren als je lief terug aan het werk is!
6. Geloof de gynaecoloog niet: tijdens mijn laatste echo op 18 februari verzekerde ze me dat ik zeker over mijn due date zou gaan: eind maart begin april was de voorspelling, uiteindelijk beviel ik 10 maart. En ik had het kunnen weten...
7. Als je tijd hebt om te koken maak dan genoeg, lees: om 2 dagen van te eten en met nog een restje voor de diepvries. Tip: Laat uw lief de avond voordien al groentjes snijden, of laat hem even met de baby spelen/slapen/hangen en doe het zelf (ik snakte soms naar even non-baby dingen doen als Michael thuiskwam).
Ahja en dit: one pot spaghetti, wat hét gerecht leek om te maken als ik alleen thuis was met Olivia, werkt alleen als je kindje géén crise krijgt en je kunt blijven roeren. Tegen dat ik Olivia, die uiteraard kort nadat ik was beginnen koken, in de relax zitten niet meer zag zitten, in de draagdoek had geknoopt zag mijn pot er al zo uit.
Andere opties voor snel-klaar gerechten: kraamkost die door lieve mensen bij je wordt afgeleverd, quiche (helemaal ideaal met al door uw liefje voorgesneden groentjes), slaatjes, kaas-avond met in de oven geroosterde groentjes, wraps, zelfgemaakte hamburgers (maak voor je bevalling een hoop bietenburgers en vries ze in!).
8. Investeer in een goeie stofzuiger en kuisdoekjes en berg uw emmers en dweilen tijdelijk op. Deftig kuisen, hoe ging dat alweer?
 |
| De gegevens van mijn laatste echo (35w): mijn vermoedelijke bevallingsdatum (EDD: EstimatedDayofDelivery) staat op 22 maart, maar mijn bevallingsdatum gebaseerd op de grootte van Olivia (EDD AUA: AverageUltrasoundAge) staat op 12 maart. Hoewel het internet het er precies niet over eens is of die data betrouwbaar zijn, ga ik er nu toch beter op letten! En indien nodig neem ik mijn moederschapsrust vroeger op. |
In december zal ik voorbereid zijn en niet alleen met afgewerkte doopsuiker (zoals bij Olivia), maar ook met een volle vriezer, gewassen kleertjes en een laatste kappersbeurt.
7. Als je tijd hebt om te koken maak dan genoeg, lees: om 2 dagen van te eten en met nog een restje voor de diepvries. Tip: Laat uw lief de avond voordien al groentjes snijden, of laat hem even met de baby spelen/slapen/hangen en doe het zelf (ik snakte soms naar even non-baby dingen doen als Michael thuiskwam).
Ahja en dit: one pot spaghetti, wat hét gerecht leek om te maken als ik alleen thuis was met Olivia, werkt alleen als je kindje géén crise krijgt en je kunt blijven roeren. Tegen dat ik Olivia, die uiteraard kort nadat ik was beginnen koken, in de relax zitten niet meer zag zitten, in de draagdoek had geknoopt zag mijn pot er al zo uit.
Gelukkig leer ik snel en had ik haar wel in de doek gedraaid om mijn pot uiteindelijk, na ettelijke dagen weken in sop, proper te krijgen...
8. Investeer in een goeie stofzuiger en kuisdoekjes en berg uw emmers en dweilen tijdelijk op. Deftig kuisen, hoe ging dat alweer?
9. De dag na mijn (vaginale) bevalling voelde ik me bont en blauw en stijf als nooit tevoren, vooral daar ja. En ook, plassen pikt. Niets klinkt zo goed als plassen in de douche want urine gemengd met water pikt een héél klein beetje minder. Wellicht zijn uw sluitspieren ook nog wat in de war van wat er gebeurde, maar dat laat ik u zelf ontdekken! En nu ik erover nadenk, de eerste keer een toeschietreflex vond ik ook nogal pittig. En dan heb ik het nog niet gehad over het feit dat je er nog een paar weken minstens 6 maanden zwanger uitziet. En dat uw haar met bosjes uitvalt en dat je echt ook nog wel een week of twee zal bloeden en dat je contracties zal hebben (yup, nog méér contracties),... Geloof me vrij, uw lichamelijk avontuur stopt écht niet als die baby er eindelijk uit geraakt is!
Mijn postpartum-herstel verliep eigenlijk supervlot, voor u helemaal bang bent. Die eerste paar dagen lijkt het gewoon alsof je nooit meer pijnloos zal zitten ;)
10. Kraamtranen zijn een ding, plan die dagen alleen lief of zelfs géén bezoek. En begin de mantra: hetiseenfase hetiseenfase hetiseenfase hetiseenfase al maar te herhalen. Dan ken je die al als de sprongetjes beginnen, ook elke keer weer een avontuur trouwens, zo'n sprongetje.
11. Er zullen dagen zijn dat uzelf wassen en uw baby in leven houden al een behoorlijk dagvullende bezigheid blijkt (meestal de dagen waarop jij net in gedachten had dat je vanalles zou kunnen doen). Go with the flow (ik wéét het, dat is makkelijker gezegd dan gedaan). En morgen beter. Misschien. Hopelijk. Trouwens, over niets doen...
Mijn postpartum-herstel verliep eigenlijk supervlot, voor u helemaal bang bent. Die eerste paar dagen lijkt het gewoon alsof je nooit meer pijnloos zal zitten ;)
10. Kraamtranen zijn een ding, plan die dagen alleen lief of zelfs géén bezoek. En begin de mantra: hetiseenfase hetiseenfase hetiseenfase hetiseenfase al maar te herhalen. Dan ken je die al als de sprongetjes beginnen, ook elke keer weer een avontuur trouwens, zo'n sprongetje.
11. Er zullen dagen zijn dat uzelf wassen en uw baby in leven houden al een behoorlijk dagvullende bezigheid blijkt (meestal de dagen waarop jij net in gedachten had dat je vanalles zou kunnen doen). Go with the flow (ik wéét het, dat is makkelijker gezegd dan gedaan). En morgen beter. Misschien. Hopelijk. Trouwens, over niets doen...
12. Jij en je partner gaan écht een hele vocabulaire ontwikkelen om te praten over de uitwerpselen van je kind: crèmig, hard, keuteltjes, brokjes, diarree, groen, geel, oranje,.. enne wipperkak, ook daar ga je alles over leren.
13. Wat mij naadloos bij het volgende brengt, neem foto's zelfs al heb je er al beter uitgezien, die babytijd is zo snel voorbij en je gaat die foto's met je ieniemieniekindje nog koesteren later. Getuige deze foto (genomen op dag 2) met Olivia, mijn zus en mijn wallen.
 |
| Olivia had even haar best gedaan tijdens haar eerste vakantie, de foto's waren vooral een bewijs voor Michael die toen met rugklachten thuis was gebleven. Maar ik moet altijd lachen met deze foto, hoe mijn zus en ik daar zo peinzend staan te kijken hoe we dat klein poepeke ooit proper gaan krijgen. |
14. Durf toegeven dat je het even niet ziet zitten als dat zo is. Het is niet zwak, maar juist sterk als je eerlijk durft zijn over je struggles. Ik steek er mijn beide handen voor in het vuur dat er familie en vriendinnen die verwarde, verse mama gevoelens gaan herkennen. Zoek gelijkgestemden (facebookgroepjes!) om af en toe eens je hart te luchten en tips te vragen.
15. Maar vooral: Jullie zijn mama/papa, en hoewel je in het begin misschien nog niet het gevoel hebt dat je je kindje goed kent, toch ken je je kindje zelfs dan al het best. Volg jullie hart, lees je in waar nodig en heb vertrouwen in je eigen kunnen. Je eigen instincten volgen zal je in elk geval verder brengen en méér rust geven dan dan die 101 tegenstrijdige adviezen die je nog zal krijgen proberen uit te voeren.
dinsdag 21 juli 2015
Punten scoren bij een versbevallen mama
Toen Olivia geboren werd hadden wij een geboortelijst voor de essentials die we in elk geval nodig hadden (lees: bed, relax, park, verschoontafel, lakens...). Die geboortelijst werd vooral leeggekocht door onszelf en de naaste familie. Qua inspiratie voor de iets verdere familie en vrienden hadden we een verlanglijstje op de persoonlijke blog van Olivia (vooral boeken en speelgoed, nu ik erover nadenk, eigenlijk zowat half De Kleine Zebra). Mensen konden op de blog het gewenste item afstrepen en vervolgens gaan halen in een winkel naar keuze. Ik ben nog altijd héél blij met onze strategie van toen. We hebben een overdaad aan knuffeldieren kunnen beperken, Olivia heeft een mooie collectie boeken verzameld en toen Sinterklaas vorig jaar een speelkeukentje bracht kon hij dat meteen vullen met houten/vilten speelgoed dat al op de zolder klaarstond omdat we het 1,5 jaar eerder gekregen hadden. ♥
Maar mijn aller- allerfijnste, meest onverwachte cadeaus waren de kraamweekpakjes die ik van mijn mama en zus kreeg. Zij kwamen de dag dat Olivia geboren is, ons huis binnen met elk een mand vol ingepakte cadeautjes. Elke dag van de kraamweek mocht ik er open doen. Ik kan u verzekeren, dat doet wat met het hart van een hormonale verse mama.
Vijf maanden nadat ik beviel van Olivia, beviel mijn vriendin sinds de derde kleuterklas ook van haar eerste kindje, Pablo. U kan vast en zeker raden wat ik voor haar heb gemaakt. En wat het plezantste aan een scorenbijeen(firsttime)mama-pakket is, is dat je het zo aangepast aan de mama haar wensen en noden, goedkoop, duur, handgemaakt of van de geboortelijst-gekocht kan maken als je zelf wil.
Tips nodig? Bij Kiind of gewoon hier, in demini- gift guide die volgt:
Eerst en vooral, de categorie: altijd goed!
-een zwart-wit babyboek Olivia was er extreem door gefascineerd in het begin en ze zijn niet duur!
-een One line a day-diary een dagboek voor 5 jaren waar je dagelijks een lijntje in kan schrijven, verse mama's hebben geen tijd voor hele epistels maar willen wel de dingen onthouden, ahjaaa
-Relax mama, de posters altijd herkenbaar
-een paar repen Tony's Chocolonely ideale troost bij kraamtranen
-Feliway indien de kersverse ouders gestresseerde katten bezitten maar daarvoor nog niets in huis haalden (mogelijk spreek ik uit ervaring)
-een nieuwe, zachte badjas inderdaad, dat heeft de mama al, maar tussen ons gezegd en gezwegen, de kans dat die vol melk en babyovergeefsel hangt is reëel
-Babymassageolie eventueel met een bon voor een cursus babymassage
-een fles douchegelde eerste 6 weken mag je toch geen bad nemen blijkbaar kan het geen kwaad (zie de reactie van Tiene), in dat geval doet ge mij plezier met badschuim :)
-een draagdoek eventueel met een bon voor een draagconsult
-je eigen favoriete kinderboek van vroeger met een boodschap voor de baby erin ♥ Annie MG. Schmidt, Astrid Lindgren, Roald Dahl
-een fles vlekkenmiddel en de link naar de wipperkak-post van Soetmin
-een mamaboek mijn persoonlijke aanraders vind je hier (scroll door naar puntje 10)
-een mooi notaboekje om plaspampers, slaapjes en voedingen in te noteren en dat daarna gewoon mee in de herinneringendoos kan
-een stuk betaalbaar, houten speelgoed ook leuk als cadeautje voor een grote broer/zus
-kleertjes maar, mind you, dit is een tricky cadeau...
---Koop ze alléén als je de stijl van de mama écht goed kan inschatten, zonde van je geld als de mama de kleertjes niet graag ziet (tip! als ze Pinterest heeft, hou haar borden in de gaten, die van mij verraden dat ik val voor hevige kleuren en prints, géén zalmroze babypakjes of roze glitterprinsessenjurken tenhuizeindestad).
---Let ook een beetje op de combinatie grootte baby en seizoen, niets is erger dan een mooi zomerpakje hebben liggen waar je kindje in past tijdens putje winter. Natuurlijk vallen ook niet alle merken even groot of klein wat het al helemaal moeilijk maakt (niet in het minst als nieuwbakken mama vond ik! Vraag desnoods vriendinnen met kinderen om raad, in de rapte alvast 2 tips: Hema valt groot, Zeeman valt eerder klein).
---En dan nóg een laatste opmerking over kleren geven: ik heb écht héél veel kleding in maat 62/68 cadeau gekregen, zoveel dat ik ongedragen spullen vond toen ik de ettelijke curverboxen kleertjes op de zolder opnieuw aan het sorteren was. Vandaar dat ik áls ik al kleertjes cadeau doe, ik meestal voor maat 80 (9m-12m) ga, het seizoen klopt dan met wat er op het moment van de geboorte in de winkels ligt en de kans is groot dat de mama in kwestie in die maat nog niet teveel in huis heeft. Kleertjes kopen als geboortecadeau in een maat groter dan 1 jaar is ook weer wat onnozel vind ik (en ja, zonder ondankbaar te willen zijn, er zijn mensen die dat doen, een maat 3-jaar cadeau geven aan een newborn van 48cm.)
---Bottom line, ben je niet zeker: koop dan een bon voor een webwinkel (Pepatino, bijvoorbeeld), win-win, de verse mama koopt zeker iets dat ze kan gebruiken én mooi vindt én weet weeral waar ze naar kan surfen tijdens een van de vele nachtvoedingen
-sokjes, slofjes of beenwarmers (de aller- allermooiste vind je bij Kleine koning) of een badhanddoek of dekentje (Froy&Dind!) kan natuurlijk ook. En als je er écht op staat iets kledingstukachtigs te geven, dan zijn dat vaak veiligere keuzes en niet zo gebonden aan de seizoenen of kledingmaten.
-supercliché maar toch ook écht wel nodig: pampers als de ouders kiezen voor niet-herbruikbaar kan je eventueel een pampertaart maken met enkele kraamcadeau's eraan vast. Geef toe, dat ziet er toch indrukwekkend uit, nee? En dus écht kakgemakkelijk.
En dan, tot slot, de dingen die écht (bijna) niets kosten en het moederhart zo mogelijk nog het meest verwarmen:
-kraamkost, aan de deur afgezet in schotels die je mag bijhouden/weggooien om afwas- of teruggeefstress te vermijden. Dorien en Mme ZsaZsa weten er alles over! (in de ikhebnieteenstijdomvoormezelftekoken-versie kan je natuurlijk altijd ook een week Smartmat/Hello Fresh cadeau doen)
-zoiets simpel als een kaartje om proficiat te wensen (Hema!) met volgende mededeling als slot: niet antwoorden op dit kaartje, investeer die tijd in je gezinnetje. Ik werd soms gek van het me verplicht voelen te reageren op lieve reacties, mails en kaartjes die binnenstroomden terwijl ik echt wel betere dingen te doen had.
-Het huis kuisen of opruimen deze tip kan alleen maar als je dicht genoeg staat. Ik denk dat er maar 3 of 4 mensen op deze bol zijn waar ik mijn huis zo ontploft als het soms is zou durven tonen en niet voor zou pre-kuisen (Hoewel het minder werk is voor jou, is een pas bevallen pre-kuisende vriendin natuurlijk niet de bedoeling van je cadeau!)
-In dezelfde categorie: als de mama in kwestie zich verontschuldigd voor eventuele rommeltjes repliceren met ik kom voor u en (insert naam van de baby), niet voor uwe rommel
-Geef de nieuwe mama de kans en de ruimte om aan haar nieuwe identiteit te wennen.
-En dan tot slot nog eentje van het lijstje van Roeline, ik citeer:
Kondig je bezoek aan, en zet het in de voormiddag. Rond 10u is ideaal. Vaak is dat al bijna middag voor een mama met een pasgeboren, nachtelijk actieve baby. Zeg erbij dat je er op rekent dat het huis een stal is, het ontbijt nog op tafel staat en ze nog in haar pyjama loopt. En dat jij de baby managet, zelf je koffie zet en de keukentafel afruimt terwijl zij rustig (en alleen) een douche neemt. Muziek in mijn oren enal.
Als je dan één of enkele van deze tips dan nog afgeeft/uitvoert/ter harte neemt tijdens een kort bezoek, waar je op tijd komt (de kans is groot dat er net hemel en aarde bewogen is om de baby te voeden en verschonen zodat dat niet tijdens uw bezoek moet gebeuren), en je je handen wast voor je de baby aanraakt. Dan ben je echt topbezoek. Maar allez, ik beloof bij deze plechtig dat ik u er in december niet op zal afrekenen zenne.
Maar mijn aller- allerfijnste, meest onverwachte cadeaus waren de kraamweekpakjes die ik van mijn mama en zus kreeg. Zij kwamen de dag dat Olivia geboren is, ons huis binnen met elk een mand vol ingepakte cadeautjes. Elke dag van de kraamweek mocht ik er open doen. Ik kan u verzekeren, dat doet wat met het hart van een hormonale verse mama.
Vijf maanden nadat ik beviel van Olivia, beviel mijn vriendin sinds de derde kleuterklas ook van haar eerste kindje, Pablo. U kan vast en zeker raden wat ik voor haar heb gemaakt. En wat het plezantste aan een scorenbijeen(firsttime)mama-pakket is, is dat je het zo aangepast aan de mama haar wensen en noden, goedkoop, duur, handgemaakt of van de geboortelijst-gekocht kan maken als je zelf wil.
Tips nodig? Bij Kiind of gewoon hier, in de
Eerst en vooral, de categorie: altijd goed!
-een zwart-wit babyboek Olivia was er extreem door gefascineerd in het begin en ze zijn niet duur!
-een One line a day-diary een dagboek voor 5 jaren waar je dagelijks een lijntje in kan schrijven, verse mama's hebben geen tijd voor hele epistels maar willen wel de dingen onthouden, ahjaaa
-Relax mama, de posters altijd herkenbaar
-een paar repen Tony's Chocolonely ideale troost bij kraamtranen
-Feliway indien de kersverse ouders gestresseerde katten bezitten maar daarvoor nog niets in huis haalden (mogelijk spreek ik uit ervaring)
-een nieuwe, zachte badjas inderdaad, dat heeft de mama al, maar tussen ons gezegd en gezwegen, de kans dat die vol melk en babyovergeefsel hangt is reëel
-Babymassageolie eventueel met een bon voor een cursus babymassage
-een fles douchegel
-een draagdoek eventueel met een bon voor een draagconsult
-je eigen favoriete kinderboek van vroeger met een boodschap voor de baby erin ♥ Annie MG. Schmidt, Astrid Lindgren, Roald Dahl
 |
| Ja, er moest nog een -w achter 'jou', ik steek het op mijn eigen verse mama-moeheid van toen |
-een mamaboek mijn persoonlijke aanraders vind je hier (scroll door naar puntje 10)
-een mooi notaboekje om plaspampers, slaapjes en voedingen in te noteren en dat daarna gewoon mee in de herinneringendoos kan
-een stuk betaalbaar, houten speelgoed ook leuk als cadeautje voor een grote broer/zus
-kleertjes maar, mind you, dit is een tricky cadeau...
---Koop ze alléén als je de stijl van de mama écht goed kan inschatten, zonde van je geld als de mama de kleertjes niet graag ziet (tip! als ze Pinterest heeft, hou haar borden in de gaten, die van mij verraden dat ik val voor hevige kleuren en prints, géén zalmroze babypakjes of roze glitterprinsessenjurken tenhuizeindestad).
---Let ook een beetje op de combinatie grootte baby en seizoen, niets is erger dan een mooi zomerpakje hebben liggen waar je kindje in past tijdens putje winter. Natuurlijk vallen ook niet alle merken even groot of klein wat het al helemaal moeilijk maakt (niet in het minst als nieuwbakken mama vond ik! Vraag desnoods vriendinnen met kinderen om raad, in de rapte alvast 2 tips: Hema valt groot, Zeeman valt eerder klein).
---En dan nóg een laatste opmerking over kleren geven: ik heb écht héél veel kleding in maat 62/68 cadeau gekregen, zoveel dat ik ongedragen spullen vond toen ik de ettelijke curverboxen kleertjes op de zolder opnieuw aan het sorteren was. Vandaar dat ik áls ik al kleertjes cadeau doe, ik meestal voor maat 80 (9m-12m) ga, het seizoen klopt dan met wat er op het moment van de geboorte in de winkels ligt en de kans is groot dat de mama in kwestie in die maat nog niet teveel in huis heeft. Kleertjes kopen als geboortecadeau in een maat groter dan 1 jaar is ook weer wat onnozel vind ik (en ja, zonder ondankbaar te willen zijn, er zijn mensen die dat doen, een maat 3-jaar cadeau geven aan een newborn van 48cm.)
---Bottom line, ben je niet zeker: koop dan een bon voor een webwinkel (Pepatino, bijvoorbeeld), win-win, de verse mama koopt zeker iets dat ze kan gebruiken én mooi vindt én weet weeral waar ze naar kan surfen tijdens een van de vele nachtvoedingen
-sokjes, slofjes of beenwarmers (de aller- allermooiste vind je bij Kleine koning) of een badhanddoek of dekentje (Froy&Dind!) kan natuurlijk ook. En als je er écht op staat iets kledingstukachtigs te geven, dan zijn dat vaak veiligere keuzes en niet zo gebonden aan de seizoenen of kledingmaten.
 |
| Een ander deel van het cadeau voor Pablo |
 |
| Pampertaart gemaakt voor een collega vorig jaar... |
Ten tweede, cadeautjes voor de borstvoedende mama, want mama's met kloven mogen al eens een extraatje:
-Weleda borstvoedingsthee vind ik zelf namelijk de lekkerste
-een lijstje vol goeie series waarvan je denkt dat de verse mama ze kan smaken ik heb nooit zoveel series bekeken als toen ik met mijn clusterkindje op de zetel zat (een DVDbox te leen is dus helemaal top). Mijn persoonlijke absolute post-bevallings-bekijkopNetflix-topper: Call the midwife (een BBC serie over -u raadt het al- vroedvrouwen in de jaren '50 en '60, lees: totaal hormonaal meebleiten!)
-wasbare compressen zeer tevreden over die van Medela
-een herbruikbaar flesje borstvoedingsmama's moeten goed drinken en het is dus belangrijk om altijd een voorraadje water bij je in de buurt te hebben
-koekjes! ik was altijd zo blij als ik mijn zus zag aankomen met een verse lading, voor mij, om te eten bij een hongerke terwijl Olivia op haar vaste plaats, mijn schoot, lag én voor mijn bezoek (lees: enkel nog koffie zetten en klaar!)
-lansinoh lanolinezalf dit heeft de verse mama vast en zeker in huis maar ik kon met mijn slaaphoofd in elk geval niet onthouden waar ik dat klein tubeke had achtergelaten, ééntje voor elke kamer is dus géén overbodige luxe alsgetmijvraagt --- addendum: kamillethee en watjes werkt blijkbaar even goed (zie reactie van Tiene), ik test het in december!
-chewelry of een nursing necklace een ketting waar het kindje op kan én mag bijten
-een niet-alcoholische fles als borstvoedende mama heb je immers bitter weinig aan al die flessen (alcoholische) cava die uw huis binnenstromen, maar dat neemt niet weg dat je toch ook wel eens wil toasten op het resultaat van je bevalling. Ik kreeg alcoholvrije Vini Vici-wijn en was daar héél blij mee, maar ook een fles SiroperieSeniow-siroop zou mij toen intens gelukkig gemaakt hebben.
Ten derde: zelfgemaakt doet altijd plezier:
En ik spreek uit ervaring, de vele handgemaakte cadeautjes die Olivia kreeg (en hun lieve makers) zitten na 2 jaar nog altijd in mijn hart. Dat iemand tijd en moeite wil doen voor jouw kindje. ♥ ♥ ♥ elke keer opnieuw.
Wat je kan maken?
-een gepersonaliseerde tutketting wat macramékoord, eventueel wat letterkralen, een paar andere kralen (Haba!) en een speenclip
-zelfgemaakte slabbetjes (geborduurd of genaaid) en/of met flockfolie/textielstiften/zeefdruk versierde t-shirts je scoort zo mogelijk nog harder als je het in de stijl van het geboortekaartje doet
-een gehaakt visjesspel
-kraamkost, aan de deur afgezet in schotels die je mag bijhouden/weggooien om afwas- of teruggeefstress te vermijden. Dorien en Mme ZsaZsa weten er alles over! (in de ikhebnieteenstijdomvoormezelftekoken-versie kan je natuurlijk altijd ook een week Smartmat/Hello Fresh cadeau doen)
-zoiets simpel als een kaartje om proficiat te wensen (Hema!) met volgende mededeling als slot: niet antwoorden op dit kaartje, investeer die tijd in je gezinnetje. Ik werd soms gek van het me verplicht voelen te reageren op lieve reacties, mails en kaartjes die binnenstroomden terwijl ik echt wel betere dingen te doen had.
-Het huis kuisen of opruimen deze tip kan alleen maar als je dicht genoeg staat. Ik denk dat er maar 3 of 4 mensen op deze bol zijn waar ik mijn huis zo ontploft als het soms is zou durven tonen en niet voor zou pre-kuisen (Hoewel het minder werk is voor jou, is een pas bevallen pre-kuisende vriendin natuurlijk niet de bedoeling van je cadeau!)
-In dezelfde categorie: als de mama in kwestie zich verontschuldigd voor eventuele rommeltjes repliceren met ik kom voor u en (insert naam van de baby), niet voor uwe rommel
-Geef de nieuwe mama de kans en de ruimte om aan haar nieuwe identiteit te wennen.
-En dan tot slot nog eentje van het lijstje van Roeline, ik citeer:
Kondig je bezoek aan, en zet het in de voormiddag. Rond 10u is ideaal. Vaak is dat al bijna middag voor een mama met een pasgeboren, nachtelijk actieve baby. Zeg erbij dat je er op rekent dat het huis een stal is, het ontbijt nog op tafel staat en ze nog in haar pyjama loopt. En dat jij de baby managet, zelf je koffie zet en de keukentafel afruimt terwijl zij rustig (en alleen) een douche neemt. Muziek in mijn oren enal.
Als je dan één of enkele van deze tips dan nog afgeeft/uitvoert/ter harte neemt tijdens een kort bezoek, waar je op tijd komt (de kans is groot dat er net hemel en aarde bewogen is om de baby te voeden en verschonen zodat dat niet tijdens uw bezoek moet gebeuren), en je je handen wast voor je de baby aanraakt. Dan ben je echt topbezoek. Maar allez, ik beloof bij deze plechtig dat ik u er in december niet op zal afrekenen zenne.
maandag 20 juli 2015
Mamadag * adayinthelife * 11 juli 2015
Ouderschapsverlof is een geweldige uitvinding, wie hier al een tijdje meeleest weet dat wij afwisselend 5 maanden 4/5 werken en op dit moment, nog tot eind augustus, is het aan mij. Soms kan Michael niet anders dan mijn extra vrije dag op een crèchedag te plannen maar meestal ben ik gewoon een hele dag thuis met mijn favoriete sidekick. Dát zijn de dagen.
Hoe zo'n ideale mama-dag er dan uitziet? Wel, zaterdag 11 juli deed ik nog eens van adayinthelife, dat was blijkbaar al 2 jaar geleden.
10:22
Michael en ik worden -na een klein beetje soezen- uit bed getrokken door een enthousiaste Olivia (super-uitzonderlijk dat het zo laat is trouwens, meestal staan we ergens tussen 8u30 en 9u30 op).
11:00-12:00
Een ochtend zoals een ochtend moet zijn. Michael en ik drinken koffie, ik scroll wat op Instagram, Michael doucht en gaat naar de bakker voor croissants. Ik lummel nog wat, kies envelopjes uit mijn flowboek en leg alvast wat spullen voor de GenderReveal bij elkaar. Olivia speelt braaf met Play-Doh (voor u zich daarover illusies maakt, ze smeert het over de vloer maar is wel rustig en stil).
13:19
Olivia en ik zijn in bad geweest (terwijl Michael de Play-Doh en croissant-resten in de living stofzuigt), tijd om tanden te poetsen.
14:35
Met de fiets naar de exotische markt: we kopen oa. olijven & fruit en eten pannenkoekjes met olijven en kaas als middageten. We kijken naar het fruit, naar de bloemen in de kramen en de mevrouwen met hondjes.
16:00
Terug thuis. Afscheid genomen van Michael die gaat werken en een beetje chillen op de zetel en verhaaltjes lezen in de hoop dat dochterlief een slaapje doet. Ik geef haar kusjes op haar hoofd en elke keer als ik stop wil ze méér kusjes. ♥
16:54
Slapen, not gonna happen (ook al uitzonderlijk!). Ik laat haar maar wat spelen met de Barbie's en poppen, ik ruim wat op in de keuken en als ze begint te zeuren voor haar ipad spelen we nog even samen. Daarna is het hoog tijd om het slagveld dat de living geworden is een beetje op te ruimen.
18:09
Ik heb véél gewassen vandaag. Olivia helpt normaalgezien supergraag met het in- en uitladen van de machine. Maar aangezien het al het derde keer is, heeft ze het precies wel wat gehad. Geen probleem, ik hang de was op en Olivia leest een boekje. Daarna spelen we nog eventjes verstoppertje met de dekens op bed.
18:36
Olivia belegt haar pizza! En eet en passant een halve bol mozzarella en een olijf of 10. Terwijl de pizza van Olivia in de oven zit, tekenen we een beetje. Ik maak het patroon van mijn laptoptas en Olijf tekent 'poesjes'.
19:28
Ik eet mijn pizza, terwijl mijn tafelgezelschap al terug aan't spelen is. Terwijl ik mijn laatste hapje in mijn mond stop zegt ze 'Olija kaka daan.' Van goeie timing gesproken.
20:19
Olivia stuitert ondanks het gebrek aan dutje nog steeds de muren op en het weer is nog mooi, dus we vertrekken naar de speeltuin. Michael stopt vroeger en komt ons daar tegemoet. We eten fruit, spelen in het zand en ik haak een beetje.
21:13
We vertrekken met een blij, vuil kindje naar huis.
21:34
Badtijd! Als we Olijf uit bad tillen is het wederom tijd voor het verstopspel (onder een handdoek kruipen op de badmat) dat ze elke dag speelt, waarna wij met véél bravoure en oeioei en aiai's moeten roepen dat we haar kwijt zijn. Waarna zij -als je haar laat doen- een keer of 10 met de grootste lach van onder haar handdoek tevoorschijn komt!
22:19
Bedtijd voor Olijf, maar eerst nog een verhaaltje!
23:32
Mamatijd, eindelijk enal: bloggen, een aflevering van Orange is the new black en nog wat gehaak.
01:44
Bedtijd voor ons, want morgen werkendag (pas om kwart voor 12 's middags, echt ideaal voor nachtraven, die job van mij).
Hoe zo'n ideale mama-dag er dan uitziet? Wel, zaterdag 11 juli deed ik nog eens van adayinthelife, dat was blijkbaar al 2 jaar geleden.
10:22
Michael en ik worden -na een klein beetje soezen- uit bed getrokken door een enthousiaste Olivia (super-uitzonderlijk dat het zo laat is trouwens, meestal staan we ergens tussen 8u30 en 9u30 op).
11:00-12:00
Een ochtend zoals een ochtend moet zijn. Michael en ik drinken koffie, ik scroll wat op Instagram, Michael doucht en gaat naar de bakker voor croissants. Ik lummel nog wat, kies envelopjes uit mijn flowboek en leg alvast wat spullen voor de GenderReveal bij elkaar. Olivia speelt braaf met Play-Doh (voor u zich daarover illusies maakt, ze smeert het over de vloer maar is wel rustig en stil).
13:19
Olivia en ik zijn in bad geweest (terwijl Michael de Play-Doh en croissant-resten in de living stofzuigt), tijd om tanden te poetsen.
14:35
Met de fiets naar de exotische markt: we kopen oa. olijven & fruit en eten pannenkoekjes met olijven en kaas als middageten. We kijken naar het fruit, naar de bloemen in de kramen en de mevrouwen met hondjes.
16:00
Terug thuis. Afscheid genomen van Michael die gaat werken en een beetje chillen op de zetel en verhaaltjes lezen in de hoop dat dochterlief een slaapje doet. Ik geef haar kusjes op haar hoofd en elke keer als ik stop wil ze méér kusjes. ♥
Slapen, not gonna happen (ook al uitzonderlijk!). Ik laat haar maar wat spelen met de Barbie's en poppen, ik ruim wat op in de keuken en als ze begint te zeuren voor haar ipad spelen we nog even samen. Daarna is het hoog tijd om het slagveld dat de living geworden is een beetje op te ruimen.
18:09
Ik heb véél gewassen vandaag. Olivia helpt normaalgezien supergraag met het in- en uitladen van de machine. Maar aangezien het al het derde keer is, heeft ze het precies wel wat gehad. Geen probleem, ik hang de was op en Olivia leest een boekje. Daarna spelen we nog eventjes verstoppertje met de dekens op bed.
18:36
Olivia belegt haar pizza! En eet en passant een halve bol mozzarella en een olijf of 10. Terwijl de pizza van Olivia in de oven zit, tekenen we een beetje. Ik maak het patroon van mijn laptoptas en Olijf tekent 'poesjes'.
19:28
Ik eet mijn pizza, terwijl mijn tafelgezelschap al terug aan't spelen is. Terwijl ik mijn laatste hapje in mijn mond stop zegt ze 'Olija kaka daan.' Van goeie timing gesproken.
20:19
Olivia stuitert ondanks het gebrek aan dutje nog steeds de muren op en het weer is nog mooi, dus we vertrekken naar de speeltuin. Michael stopt vroeger en komt ons daar tegemoet. We eten fruit, spelen in het zand en ik haak een beetje.
21:13
We vertrekken met een blij, vuil kindje naar huis.
21:34
Badtijd! Als we Olijf uit bad tillen is het wederom tijd voor het verstopspel (onder een handdoek kruipen op de badmat) dat ze elke dag speelt, waarna wij met véél bravoure en oeioei en aiai's moeten roepen dat we haar kwijt zijn. Waarna zij -als je haar laat doen- een keer of 10 met de grootste lach van onder haar handdoek tevoorschijn komt!
22:19
Bedtijd voor Olijf, maar eerst nog een verhaaltje!
Mamatijd, eindelijk enal: bloggen, een aflevering van Orange is the new black en nog wat gehaak.
01:44
Bedtijd voor ons, want morgen werkendag (pas om kwart voor 12 's middags, echt ideaal voor nachtraven, die job van mij).
Abonneren op:
Posts (Atom)