zaterdag 17 maart 2012

wijvenweek: Zelfcensuur.


Ik weet niet waarom, maar voor mij is het altijd heel duidelijk geweest wat er hier wel en niet verschijnt. Ik probeer het vrolijk te houden en schrijf alleen mijn eigen naam voluit.
U heeft absoluut geen zaken met waar ik woon of werk en wanneer ik dat laatste doe en wat er daar gaande is. Al kan iemand die écht moeite doet en alle online puzzelstukjes bij elkaar legt vast méér ontcijferen. 

Verder ook niet teveel zielenroerselen, chapeau voor zij die dat wél durven. Stiekem zou ik ook wel zo willen zijn, maar dan denk ik weer aan wie er meeleest. En dan heb ik het niet over volslagen onbekenden, hen ken ik toch niet. Of over mijn hele dichte vrienden, zij komen die gevoelens bij een goed glas wijn en wat eten toch te weten. Maar ik heb het over kennissen, over personeel, over collega's. 
{voor alle duidelijkheid: ik weet helemaal niet of zij meelezen, er zijn ook niet echt indicaties voor. Maar ik weet wel dat als je mijn naam google-t, je hier terechtkomt en dan wil ik mezelf en mijn omgeving toch wel 'beschermen'.

Al wil ik ook dat dit plekje een vrij realistische afbeelding van mijn leven is. Ik ga hier niet van vrolijk liggen doen terwijl dat helemaal niet het geval is, dat zou ik dan ook weer niet fair vinden ten opzichte van mezelf of van wie er meeleest.

Toen er op 19 december 2011 toch heel even iets heel ingrijpend gebeurde in mijn rustige leventje, heb ik eigenlijk voor het eerst écht getwijfeld. Schrijf ik, schrijf ik niet. En wat dan, want er valt zoveel (gemeens) te zeggen. Na veel wikken en wegen en overleggen met M. is het resultaat een vrij positieve blogpost geworden, zonder al teveel details, die ik achter een wachtwoord heb geplaatst. Dat leest u goed, voor 't eerst in vier jaar, heb ik een wachtwoord gebruikt. Exact 1 onbekende en 5 bekenden hebben er tot op heden naar gevraagd. Ik ben nog altijd blij dat ik hem toen heb geschreven en ik ben ook nog altijd blij dat ie wat verborgen staat.

En voor wie hier toch niet weg wilde voor ik mijne vuile was heb laten zien, dit, als ik eerlijk ben en dit: 

Tegenwoordig is mijn wasmand altijd leeg (yay!), 
omdat alle te wassen kleren in het midden van de bibliotheek 
(de kamer naast ons waskot) verspreid liggen. 




Wijvenweek is een initiatief van i. en lilith
Wie op één plaats de wijverij wil bijlezen moet naar wijvenblogs.

Geen opmerkingen: