Project365: 23.2.2010 - Over vermeende zwangerschappen en lange wandelingen.

Het was een goed begin van een productieve dag, die onbewust reproductief zou worden.
Ik vertel het u even:

's Morgens hebben we de huisbaas ontvangen voor de vochtige bad- en slaapkamer en maakte ik witloof in de oven én preisoep.
Toen ik rond de middag, samen met M., het spatbord op mijn fiets aan het vijzen was, komt de conciërge voorbij. Hij vertelt ons de laatste roddels over buren die we niet kennen en zegt vervolgens dat de auto van een buurvrouw te koop staat. M. vraagt of die auto groter is dan de onze en vertelt de conciërge dat we binnen het jaar wel een grotere auto zullen kunnen gebruiken. Ik krijg een bemoedigend knikje van de conciërge en hij vervolgt zijn weg.
M. en ik gaan ook verder en ik vertel hem dat ik niet akkoord ben met de zwangerschap waarvan ik zélf niet op de hoogte was.
M. valt uit de lucht en vertelt me dat het in zijn hoofd héél erg logisch was: we hebben een grotere auto nodig omdat we misschien een huis gaan kopen. -heh?- Toen ik hem voorzichtig vertelde dat mensen een grotere auto kopen omdat er een boeleke op komst is, begon het te dagen. Hoewel hij nog steeds vindt dat je ook een grotere auto kan kopen als je verhuist.

Vervolgens ben ik dan maar mijn platte band gaan laten herstellen. Tijdens de 1,5 uur dat de fiets bij de maker was heb ik een fikse shop-wandeling van 5 km. gemaakt. Kwestie van er alvast wat grammen af te wandelen voor ze mij hier allemaal komen feliciteren.

De foto van de dag (linksonder) werd genomen tijdens die wandeling. Het is de bakkerij die ooit nog de fotowinkel van mijn bomma en bompa was (rechtsboven) én het appartementsgebouw waar ik de eerste 5 jaar van mijn leventje woonde.

En ik was weeral gelukkig dat ik nu
20 jaar later
opnieuw een stadskindje ben,
zonder zwangersschapszorgen.

Project365: 18.2.2010

Vandaag op het programma: het eerste tripje ooit naar the American foodstore. Blijkbaar wist iedereen al van het bestaan af, maar toen ik het vanmiddag -beter laat dan nooit- ontdekte, moest ik er heen.

35€ later had ik:

+ 12 blikjes bijna vervallen Mountain Dew aan -50%. Mountain Dew is een soort citroen/limoenlimonade (Sprite dus, maar dan lekkerder) van Pepsi. De vliegtuigreis naar N.Y. heb ik quasi uitsluitend op blikjes Mountain Dew overleefd!

+ Snapple, ook citroensmaak, moest ik gewoon eens proeven wegens een stukje over product placement in 30rock, mijn favoriete televisieserie.
Ik leg u het fragment uit de aflevering "Jack-Tor" even uit:
30rock gaat over het achter-de-schermen van een fictieve televisieserie. De baas van het televisiestation (gespeeld door Alec Baldwin) dwingt de schrijvers (gespeeld door acteurs zoals Tina Fey) om een sketch te schrijven met daarin de "GE microwave". Terwijl ze hierover discussiëren, wordt er door de schrijvers van de fictieve televisieserie eigenlijk in de echte televisieserie reclame gemaakt voor Snapple.
Geweldig vind ik het, het doorbreken van de vierde wand en de manier waarop met het meta-gegeven en het product placement om wordt gegaan.

+ Oreo's, met chocolade, gewoon omdat die zó lekker zijn. Zoals jullie op de foto kunnen zien: we zijn meteen beginnen snoepen.

+ KC Masterpiece BBQ sauce, wegens bijna vervallen maar €1 en omdat M. dat graag lust.

+ Bosco Pancake Syrup, ook €1 en altijd lekker.

+ 4 sesambagels, morgenvroeg op het menu met cream cheese.

+ 2 soorten pop tarts (chocolade fudge en apple strudel), ook een veelvoorkomend veelgegeten item in 30rock.
Daarstraks na het eten meteen getest en goedgekeurd, je moet deze koekjes in de toaster stoppen en vervolgens lauw opsmullen.

+ Betty Crocker - Hershey's ultimate fudge supreme brownie mix. Omdat Bakerella ook een Betty Crocker-fan is en ik steevast honger krijg wanneer ik haar blog bekijk. Het aanbod Betty Crocker mixen voor taart en frosting is trouwens zéér groot in the American foodstore.

En,
aangezien ik vandaag heb vernomen dat ik nog'ns een taart mag maken voor de het verjaardagsfeest van mijn zusje eind maart,
zien ze mij daar vast en zeker nog eens terug!

De kleuren van de stad...

of wat ik het meest zal missen
wanneer ik verhuis uit mijn hoge woonst.

Eindelijk voelde ik nog eens de warme zon,
toen ik vanmiddag achter het raam
aan tafel zat te werken.

De stad zag er magisch uit.

Project365: 14.02.2010

Toen was ik wel zeker dat het liefde was.

Mutskes

Klik voor groter.

Zoals ik hier al zei stond de Snow Day Hat DIY van Elsie Flannigan erg hoog op mijn lijstje, intussen is ie afgeraakt, net op tijd voor de nieuwe sneeuw hier in de stad!

Ik heb hem gewoon gebreid: één priem rechts, één priem averechts, en dat voor 70 steken.
De 150gr. babyalpacawol die ik had gekocht is niet alleen superzacht, maar was ook net genoeg voor een proeflapje (dat de Boeddha nu met verve draagt) en een mutsje voor mezelf.
Verder was het écht een supergemakkelijk mutsje. Pompoms maken en rechts/averechts breien leerde ik al voor ik twaalf was op mijn uniform-meisjes-basis-school en hoewel ik die kennis onlangs even van diep moest oprakelen, blijkt breien iets wat je niet makkelijk vergeet! En gelukkig is er in tijden van twijfel of breinood, nog steeds het internet:
basics breien voor rechtshandigen / basics breien voor linkshandigen

Enige minpuntje, maar dat is eerder een probleem te wijten aan mijn rekenskills, of het gebrek daaraan. Als ik het mutsje nog eens opnieuw zou maken zal ik een tiental steken minder opzetten, op oor- in plaats van op schouderlengte dus. Maar ondanks het ietwat 'groot' uitgevallen mutsje ben ik de mutskesgoesting nog niet kwijt!
Intussen kocht ik immers, in het geweldige online winkeltje van Elsie: Red Velvet Art, het pdf-patroon voor een berenmuts, voor $5 (ongeveer €3). En zo, beste mensen, raakt mijn todo-knutsellijstje nooit leeg!

En u? Ook al zin? In een mutsje?

Patroon: Snow Day Hat DIY
2 priemen of een haakpen
150gr. wol : Lena & Zasa, La Droguerie
een beetje tijd (en als je dikke wol en priemen neemt: wat minder tijd)

Project365: 8.2.2010

Geweldig lekker gegeten vanavond. Voor de geïnteresseerden, hier volgt een goede tip in de categorie "géén zin om lang achter het fornuis te staan maar ook geen zin in diepvries- of potjeseten".

May I present to you: dé Tsjatapa (pdf-recept). Een combinatie van ciabatta en tapenade in een algehele zuiderse tapas-sfeer.

M. heeft de naam van onze creatie uitgevonden en was er zo tevreden over dat ie het bleef herhalen tot ik het -uiteindelijk- ook goed vond klinken. Bij deze, herhaal Tsjatapa zo'n keer of 100 en dan klinkt het dus héél gewoon.

Verder was de Tsjatapa voor ons ook een beetje een vide-frigo. Onze eet-budget-telling begint op de 20e van de maand, vandaar dat we nu, halfweg, al eens wat zuiniger omgaan met onze centen.
Hoewel we er veel zin in hadden, gingen we niet uit eten naar de Burgerij maar hielden we ons aan het Tsjatapa-plan waarvoor we al ruim de helft van de ingrediënten in de ijskast liggen hadden.

Mocht je trouwens voor de koolsla (als bijgerecht, zie recept), kolen in huis halen, deze erg lekkere Mexicaanse salade van Jamie Oliver was de oorzaak van rondslingerende kolen in onze ijskast. Als je beide receptjes combineert kan je een kleine kool makkelijk opgebruiken.

Zo, nu ik ú voorzien heb van inspiratie ga ik even nadenken wat er hier morgen alweer op het menu staat... 

Dit is de jpeg-versie van het recept, gemaakt in Paint en helaas minder duidelijk leesbaar. Voor wie de pdf wil, gewoon klikken op de link uit de 2e alinea!