Project365: 27.07.2010 - Roosjes

 

 

Avondlijk gewriemel met zilverdraad en koralen roosjes = nieuwe oorbellen. 

 

Voor't eerst kan ik zeggen: 
-hélemaal zelfgemaakt-

Ahja, want na die workshop van de 14e koop ik geen oorhaakjes meer maar plooi ik ze zelf!

En toen, verdween het knutselgerief weer voor ettelijke weken in de curverbox onder het bed... :o(

25@25: de workshop 'Maak je eigen findings' volgen

Het gaat goed met het 25@25-lijstje. Eergisteren hielden M. en ik een eerste 'date night' en gisteren volgde ik de workshop: 'Maak je eigen findings' bij Zahia. Het was al mijn tweede workshop bij Zahia, maar de eerste waar ik écht wat leerde. 

In februari volgde ik de basisworkshop. Die is echt heel erg basic en vooral interessant voor zij die een goede introductie willen in het juwelen maken. Maakte je al eens eerder iets, dan kan je dat beter gewoon opfrissen. De belangrijkste dingen die je in de workshop leert (het maken van een oogje en het bevestigen van een slotje aan een ketting) toont Zahia immers ook in downloadbare pdf-vorm op hun website. Ik vertel het u maar, zodat je na opfrissing, die basisworkshop alvast met een gerust hart over kan slaan! 

Nu ondanks dat het niet zo'n leerrijke namiddag was, mocht het resultaat er wel zijn: 

 

Deze ketting ziet er vrolijk en goedkoop uit maar vergis u echter niet, zorg dat je, wanneer je naar Zahia gaat voor workshops (of wanneer je naar Zahia gaat tout court) altijd een dikke portemonnee bij je hebt. 
Zahia is een dure winkel en dat is meteen het grootste nadeel, maar qua aanbod, halfedelstenen, glaskralen en antieke kralen is er geen vergelijk indestad. Zelfs wanneer je niet in kralen geïnteresseerd bent zou je eigenlijk moeten binnenspringen in hun mooie pand, gewoon om te genieten van alle kleuren en vormen die daar -nogal letterlijk- liggen te blinken.

Maar sarahindestad, hoe duur is het er nu écht? -hoor ik u al denken-, een kleine toelichting: het zilveren slotje van de foto komt op €9,90 - de zilveren pletkralen op €0,10 per stuk (en je hebt er 4 nodig) - de kralen op de foto variëren van €12 voor een streng parelmoer (de kleine roze schijfjes) tot €5 per stuk voor de platte groene stenen. Mijn eerste bezoek/workshop klokte dus af op €112,10, de kost van de workshop zelf niet inbegrepen!  

Het hoeft dan ook niet te verbazen dat ik gisteren bij mijn 12e bezoek en het uitrekenen van de volle klantenkaart toch eventjes moest slikken, meer dan een maandloon (mijn studentenmaandloon voor alle duidelijkheid) werd gespendeerd tussen februari en nu. Een pijnlijke constatatie.  

Werken met halfedelstenen, oh zo plezant maar, bezint eer ge begint! 

Zahia heeft echter ook één heel groot financieel voordeel: de workshops kunnen met opleidingscheques betaald worden (en jawel, arme studenten die hard en veel werken kunnen hier ook gebruik van maken!). Alles wat je er koopt de dag van de workshop, kralen en materiaal inbegrepen, gaat aan de helft van de prijs dankzij de opleidingcheques en je krijgt ook een officieel certificaat van de gevolgde workshop.  
Momenteel heb ik mijn €250 opleidingcheques voor dit jaar er al helemaal doorgedraaid dus vrees ik dat de workshops op het verlanglijstje (Masterclass: Technieken en Masterclass: Juwelen maken) naar volgend jaar verschoven zullen worden. 

Mijn grootste beweegreden om de workshop 'Maak je eigen findings' te volgen was trouwens om de kost van de zilveren sluitingen (gemiddeld €10) te verminderen. Hoewel ik me weer helemaal heb laten gaan €197,70 (zonder de €60 van de workshop zelf -alstublieft Zahia-) heb ik nu hamers, draaistaven en een vlaktas om ook thuis mijn zilverdraad te bewerken.

 vlnr.: draaistaaf - kunststofhamer - ciseleerhamer - vlaktas

vlnr.: 1,5m dunne (diameter: 0,72mm) halfharde zilverdraad  - voor oorhaakjes

1,5m dikke (diameter: 1,29mm) halfzachte zilverdraad - voor slotjes  

De workshop zelf is zoals steeds helder en duidelijk en in kleine groep, zodat de lesgeefster kan komen helpen waar nodig. Ook zorgt Zahia ervoor dat je thuis verder kan dankzij de duidelijke handleiding met foto's. Ik heb me alvast voorgenomen om eerst nog wat te oefenen op ijzerdraad die ik hier nog liggen heb alvorens ik terug aan de slag ga met de zilverdraad. Kwestie van zo weinig mogelijk kostbare draad te verspillen. Tijdens de workshop oefen je trouwens eerst op koperdraad, qua textuur veel makkelijker te bewerken dan de stroeve zilverdraad. Maar me ook nog koperdraad in 2 diktes aanschaffen, daar was ik gisteren, na het ontvangen van mijn Parijse Mastercard-afrekening, eventjes te arm voor -en eigenlijk vind ik dat ook niet zo'n mooie kleur, dat koper. Zahia verkoopt overigens ook nog vergulde draad, die is al helemaal een kostelijke affaire en werd dus uiteraard ook niet gekocht! 

Maar nu, allerbelangrijkst, de resultaten! en geloof mij alles wat je hieronder ziet was gisterenmiddag, voor ik me erop gooide met tangen allerhande, nog een ordinair stuk draad!  

vlnr: vishaakslot met 8-vormig oogje, s-slot, 
mijn lichtjes mislukte klassieke oorhaak (was ook het allereerste dat we maakten), 
gesloten oorhaak (met lange staart), zilveren s-slot 
en de supersimpele oorbelletjes die ik maakte met de klassieke zilveren oorhaak

Het zilveren s-slot is minder gelukt dan de koperen versie maar die zilveren draad is begot nog wat moeilijker te bewerken. Veel oefenen is dus wat me te doen staat, maar ik ben over het algemeen wel erg tevreden over de resultaten. 

Het doet me ook alleen maar meer zin krijgen in een cursus edelsmeedkunst, een van de vele opleidingen (kunstgeschiedenis, patroontekenen, hogere graad theater en voordracht) die ik ooit nog wil voltooien. Het studeren is dus nog niet voorbij, helaas ook niet voor deze zomer. 

Ik kruip dus nu maar braafjes terug achter mijn boeken en probeer nog maar eens, met veel tegenzin en terwijl mijn vingers jeuken, diachrone en synchrone taalkunde te begrijpen! Zij in het bezit van bijles-skills hieromtrent en op zoek naar een bijverdienste deze zomer mogen zich overigens altijd melden!

UPDATE: Slecht nieuws in verband met mijn lofzang over de opleidingcheques. Ze kunnen vanaf 1 augustus niet meer voor 'liefhebberijen' gebruikt worden, aldus Minister Muyters. 

25@25: Macarons eten!

Aangezien niemand een goeie nummer 25 had voor mijn lijstje 

fabriceerde ik er afgelopen week dan maar zelf een. 

Foto: weheartit

Al heel erg lang word ik in magazines en op het interweb aangetrokken door foto's van kleurrijke macarons. De nood om er zelf eens te maken werd groot. Sinds Bakerella een workshop volgde bij Tartelette -macaronkoningin- en er uitvoerig over blogde (hier en hier) had ik een goed recept om me op te baseren. Alleen, ik had er nog nooit geproefd, dus had ik eigenlijk niets om mee te vergelijken. 

Een probleem! 

Om dat probleem te verhelpen kijk ik elke keer als ik in de Delhaize passeer (en geloof me, ik kom er vaak) of de macarons daar met korting in de winkel liggen -10 mini-macarons kosten om en bij de €5- wat ik nogal prijzig vind voor supermarkt-macarons. Tot op heden in de Delhaize, géén succes.

Vorige week was ik op vakantie in Parijs {foto's}, waar de macarons overal opdoken. Toen ik in Le Carrousel du Louvre (het shoppingcenter onder het Louvre), La maison du Chocolat zag met zijn felgekleurde macarons heb ik in een impuls beslist om mij, geheel gelijk de gemiddelde Japanse toerist die in de winkel stond, een doosje van 6 aan te schaffen, kostprijs: 9 euro's. 

Het was vakantie en dit was 'nen echte' in plaats van een supermarkt, dus dat kon er wel'ns af. 

Zo praatten wij dat namelijk goed, geld uitgeven.

De macarons zelf zagen er in elk geval geweldig uit en ik heb er de hele dag verlekkerd naar uitgekeken. Toen ik ze uit mijn shoppingbag haalde om ze eindelijk op te smullen, zagen ze er spijtig genoeg al heel wat minder geweldig uit.

Ik heb het in elk geval niet aan mijn hart laten komen en ik heb geproefd en geproefd 

en geproefd en zéér lekker bevonden. 

 

 

De absolute favoriet, hands down: pistache.

Wat later in de vakantie passeerde ik ook nog bij Ladurée.
Daar heb ik -wijselijk, maar met pijn in het hart en in tegenstelling tot Lisa Welge-
enkel in de etalage gekeken, want toen was het budget voor macarons helemaal op.

Dat kwam omdat ik de dag voordien, geheel in de sfeer,
nóg 2 macaron-gerelateerde aankopen had gedaan. 

Ten eerste: een macaron-ketting, bij het standje van Miam op de Japan expo.  

Miam, het (online-)winkeltje van een Chinees meisje, Xi Lu, dat de meest prachtige fimo-eetwaren maakt, is echt de moeite. Aangezien ze ook naar het buitenland verzendt vermoed ik dat er in de toekomst nog koopjes zullen volgen. Op mijn persoonlijke wishlist staan nu al de brioche en de pommes d'amour.  

Het is maar dat u het weet hé.

 En ten tweede: dit Japanse magazine over hoe je fimo-eetwaar moet maken. Het tweede fimoboek voor mijn collectie, aangezien ik voor mijn verjaardag van M. al deze fimo-bijbel als cadeautje kreeg. 

U begrijpt dus dat er zo, na €60 voor macarons allerhande, echt geen geld meer over was voor Ladurée. 

Toch, mijn macaron-liefde is nu helemáál geprikkeld. 

Misschien volgt binnenkort dus nog een 25@25bis. 

Handgemaakte macarons: in fimo én in't echt. 

Ik hou u op de hoogte.