projectonspaleis

Het is hier nogal stilletjes de laatste tijd... en ik heb daar een geweldig goed excuus voor.
Op 1 oktober kregen wij die felbegeerde sleutel en sindsdien doen wij van projectONSPALEIS,
zo eens iets anders dan project365, nietwaar.

Gezien het vele, nogal vermoeiende werk in ons paleis -iets waar wij ons totaal aan hebben mispakt- heeft het bloggen en bij uitbreiding: het sociaal leven er wat onder te lijden gehad.
Maar, omdat behang afschrapen goed is voor uwe zen, bij deze een aantal hoop bedenkingen en mededelingen. Maak het u vooral gemakkelijk want dit is een compilatiepost van de laatste maand. Ik heb ter compensatie van het langdurig verspillen van uw tijd, alvast voor aangepaste muziek gezorgd...

*Het paleis intkort: rond 1900 indestad gebouwd, mét voordeurtrapje (= essentieel deel van het imaginair droomhuis van Sarah), bevat 1 slaapkamer, 1 living, 1 keuken, 1 kelder/man cave voor M., 2 zolderkamers, 1 knutselkamer (in het 5-jarenplan: de toekomstige badkamer), 1 plat dak (in het 5-jarenplan: mogelijk een terrasje), 1 badkamer (in het 5-jarenplan: deel van de gigantische keuken), 1 bibliotheek/logeerkamer-waskot (in het 5-jarenplan: kinderkamer-waskot).

*Een bibliotheek, owja, dat leest u goed! Ondergetekende is inderdaad juist één keer teveel in zo'n National trust-huis op bezoek geweest en heeft aldaar een kleine obsessie ontwikkeld. Gelukkig deelt mijn wederhelft met graagte deze obsessie en doen wij nu van bibliotheek in huis. 't Enige dat ik mis is een trapje voor in de bib, maar eigenlijk is dat pas cool als het plafond (en bijgevolg ook uw boekenkast) nog ongeveer anderhalve keer hoger is dan bij ons het geval gaat zijn. En nu ik toch bezig ben, wat meer boeken van mijn kant, zou ook wel mogen anders. Want ik sta serieus achter, mor allé we gaan niet zagen we gaan dáár niet over zagen. 

*Ik heb spieren ontdekt op plaatsen die ik niet voor mogelijk had gehouden, al blijft de weegschaal (helaas) hetzelfde aanduiden. Dat laatste hebben we ongetwijfeld te danken aan het gezonde dieet van koffiekoeken, smoskes, Ristorante pizza's en pasta-in-pakskes-van-een-of-andere-bekende-Italiaanse-mama.

*Bijna elke kamer heeft had óf lattekes, óf behang, óf tapis plein óf combinaties van allen. De enige kamer die geen van de drie heeft, is de WC en die heeft dan -net zoals elk ander niet-behangen stukje muur- zo'n boebelkes, al hebben wij, doe-het-zelvers als we zijn, intussen al geleerd, dat dat structuurmuur heet. 

De moraal van het verhaal: kei-retro dat huis van ons, maar niet op de goeie manier!

*Structuurmuur + van de trap vallen = schaafwonden.

*De poezen voelen zich zwaar verwaarloosd nu wij hen van 's morgens vroeg tot 's avonds laat alleen laten. Ons schuldgevoel kopen wij af met hun allerfavoriete dure Felix marinades.
Edit: De poezen zijn verhuisd, momenteel al een uur of 3. Het resultaat, eentje is helemaal in zijn nopjes en heeft elke van de 186 vierkante meters al besnuffeld, de andere heeft enkel de 2 vierkante meters onder de zetel bestudeerd. Yay voor de niet-gestresseerde kater!

*Ook een welgemeende yay! voor de probleemloze en rappe verhuis. Gietende regen hebben we er helaas bij moeten nemen.
It's all about de competente verhuismensen, zegtdatikhetugezegdheb!

*Omdat de mama's en de papa's nogal voorstander waren van het hele 'plakt er gauw nóg een glasvezelbehangske over en schilder dat dan-plan' zijn wij, de koe bij de horens vattend, zo'n uur of 2 na het krijgen van de sleutel, al begonnen met hier en daar wat behang los te pulken. Behang dat er in veel gevallen bijzonder gemakkelijk afkwam, de bezetting/rode bakstenen daaronder trouwens ook. Blijkt nu dat mensen die zeggen 'begint er niet aan' over 't algemeen wél weten waarover ze spreken. 

*Behangpapier van Gyproc-platen schrapen is een ander paar mouwen, droog gaat dat vooruit als ne luiaard met nen hernia en als ge dat te nat maakt krijgt ge papier mâché. Tof om mee te knutselen, dat wel, maar niet zo ideaal als ge graag ne gladde muur over wilde houden.

*Over gladde muren gesproken, Polyfilla muurglad, schoon reclameke. Maar, werkt het echt?
Not so much.

 

*Eén van de stadia van nieuw-paleis-eigenaarschap is ongetwijfeld die korte, gelukzalige staat van totale zinsverbijstering, waarin gekke voorstellen zoals 'kom,we trekken die vastgelijmde tapis plein van de living eraf', echt goeie ideeën lijken. Achteraf gezien zullen we zeker blij zijn dat die tapis plein weg is (denk bijvoorbeeld al eens aan de heerlijke combinatie van kattenkots+tapijt, om maar iets te zeggen), maar op dit hoogsteigenste moment moet de living (die gelukkig al geëgaliseerd werd deze week) nog van laminaat voorzien worden, laminaat die we zelfs nog moeten gaan kopen.  
Edit: het komweveranderenefferapdevloervandeliving-verhaal heeft een week tijd en €1000 gekost maar was wel écht de moeite, achterafgezien.

*Als ge een hele dag gele tapisplein-lijm van de trap schuurt hebt ge de volgende dag geel snot.

*Mensen die niet kunnen rekenen op familie en/of vrienden om te komen helpen, hoe doen die dat? Zo'n basic-huis-renovatie (lees: behang verwijderen, gipsen, schilderen, vloerke leggen)?

*In de categorie verborgen juweeltjes: de stenen vloer die onder de tapis plein verstopt was, tot mijn gigantisch grote spijt hebben we hem niet kunnen redden...

*We hebben al eens goed gelachen met de zin die we de laatste vier maanden luidkeels tegen iedereen die het horen wilde verkondigden, nl. 'we moeten gewoon het behang verwijderen, schilderen en dan kunnen we erin trekken'. Voor die ene keer dat ik dan eens het eeuwig enthousiasme van M. deelde...

*Maar er is licht aan het einde van de tunnel, het behangpapier is er zo goed als overal af, er ligt enkel nog een klein beetje tapis plein in de kelder en de lattekes van de living/keuken, slaapkamer en bib werden al in de witte primer gezet. Die van de gang, badkamer en knutselkamer volgen. Verder moet de trap nog worden afgeschuurd, de laminaat moet nog gelegd worden, de stukken slechte bezetting opgevuld, de kamers geschilderd. Er moet een oplossing gezocht worden voor de vocht/schimmelvlek in de knutselkamer en die op zolder. We moeten nog 2 nieuwe ramen en 2 nieuwe deuren gaan kiezen (iemand tips?), een stukadoor zoeken voor de zolder (tips?) en al ons gerief verhuisd. Tijd zat. 
Edit: de bib is klaar, de living zo goed als, de keuken moet nog ingeladen worden, de badkamer en slaapkamer geschilderd en in die laatste hebben we nog rot hout gevonden. Hoera!

*Mijn internetgebruikt beperkt zich al bijna een maand tot de sites van IKEA, Hubo, Gamma, Brico en Maisons du monde. 

*Wij betaalden nog voor geen enkele verfpot de volle prijs, eerst waren er de -15% bonnen bij Brico, vervolgens de -15% bonnen van Hubo, dan was er -15% als je je bij Brico inschreef op de nieuwsbrief, dan was er een cadeaubon van de Gamma (danku R. en S., we hebben er schone java intensive lak mee gekocht om de lelijke chauffages mee te bekladden!), om dan op dit hoogsteigenste moment weeral -10% korting te krijgen op Levis verf bij Brico en daar vanaf zaterdag alweer een -20%-actie op een artikel naar keuze van start gaat. Wie had gedacht dat er zo'n ware prijzenoorlog woedde tussen Hubo, Brico en Gamma, ik alvast niet. 
Maar 't komt mij wel goed uit.

*We doen tegelijk een stap naar achter én een stap naar voor. 
Naar achter: het comfort is minder, nu wonen wij in een appartement dat vlak voor onze komst gerenoveerd werd. Een appartement dat nogal aan de dure kant is maar dus tiptop in orde. Een huis in zo'n staat kopen, daar kwamen we een paar euri's voor te kort. Een klein afgewerkt appartement kopen was ook een optie geweest maar daar hadden wij geen zin in. 
Onze stap naar voor is: dubbel zoveel plaats als in ons, voor 2 man ook al bijzonder ruim, 3-slaapkamerappartement. En hoewel het huis nu vooral nog van de bank van de staat is, is het feit dat we bij elke afbetaling meer eigenaar zijn ook een hele stap vooruit.

*Mijn lief en ik, wij denken opvallend griezelig veel hetzelfde: kleur laminaat, kleuren living (zoals het een paleis betaamd: versailles grijs & monaco touch), kleuren slaapkamer (colores del mundo: java),... alleen de kleur van de badkamer is nog steeds de oorzaak van discussie ten huize indestad. Hij wil donker, ik wil licht(er), een mottige tussenin-kleur it is.

*De IKEA heeft mijn anti-waterachtige-tortellini gebeden eindelijk verhoord, deze week at ik al twee keer de bijzonder smakelijke (in hoeverre dat mogelijk is als het gaat over eten dat onder een lamp warmgehouden wordt natuurlijk) ravioli met wilde champignons!
Nu nog middenbruine Billy's en we zijn er. 

*En hoewel niet alles helemaal gaat zoals we het ons hadden voorgesteld en we ook al onze renovatie-dipjes hebben gehad: Dit huis blijft de plaats die onze kindjes 'thuis' zullen gaan noemen. De plaats waar wij vast van plan zijn gelukkig te worden, al valt alle bezetting van de muur. Nu al 't leukste huis van de straat, ik ben er zeker van.

*de foto's*