zaterdag 27 november 2010

MERCI

-dat ik je heb mogen leren kennen en je mij altijd met een 'dag schatteke' in je huis verwelkomde.
-dat jij, hevige Beerschotsupporter, mij dat knalrode verjaardagskaartje niet kwalijk hebt genomen.
-voor je verhaaltjes, vooral toen we laatst kwamen 'bompa-sitten' en toen je -hoewel zichtbaar moe- toch nog aan het vertellen ging. 
-voor het steeds weer tonen op de -strategisch naast de tafel gehangen- kaart van Italië waar nu juist de wijn die we dronken vandaan kwam. Ik hoop van harte dat je nog hebt kunnen genieten van de flessen die we je met je verjaardag in mei gaven. 

Peter, ik zal je herinner als een fiere man, de bompa peter van mijn lief, die zittend aan het hoofd van de tafel, genoot van zijn familie en van asperges, botersaus, patatjes en een eitje, met veel liefde klaargemaakt door zijn Julia. 

Hopelijk vind je het goed dat ik van plan ben om M. op tijd en stond wat asperges (en grappa) te serveren om jou te gedenken...

We zullen je missen.

2 opmerkingen:

mama Hélène zei

Weer tranen in mijn ogen voor een bompa Peter die ik nooit heb gekend.
Maar met asperges eer je 3 Bompa's tegelijkertijd !!!
Bomma's en Bompa's heb je voor eeuwig in hart, ook al zijn ze er niet meer!
xxxxxxxxxx

sarah zei

drie bompa's in één asperge, zowaar!
*vrij naar: twee vliegen in één klap*

en ja, bomma's, bompa's en kleinkinderen, da's toch iets speciaals...