Mijn kringding

Een van 118 websites die ik via mijn google reader op regelmatige basis volg, is de blog van doe.c.doe.
Ik hou van haar vintage borduurpatronen, haar ingescande breiboeken en haar fotografie. Waar ze verder ook héél regelmatig verslag van uitbrengt zijn de spullen 'recently thrifted'. Een goede vertaling bestaat niet echt, maar het komt erop neer dat het de schatten zijn die ze recent vond op de rommelmarkt en in de kringloopwinkel. En áltijd ben ik jaloers, want het zijn pareltjes die ik maar niet terug kan vinden in de kringloopwinkel vlakbij.

Ik loop er nochtans heel regelmatig binnen en mijn grootste geluk tot gisteren was een lading theatertijdschriften (Etcetera, De Scène en Documenta) voor maximum 0,25 eurocent per magazine. Diegene met interessante artikels of volledige jaargangen heb ik toen gekocht. En ik was blij met mijn buit, maar bleef toch nog op zoek naar spullen met een véél hogere coolheidsfactor, genre doe.c.doe, dus.

Toen ik gisteren een bezoekje bracht aan de kringloopwinkel maakte M. mij attent op een hoekje achteraan rechts waar niet langer oude borden, lepels en vorken stonden!

Iemand had zijn handwerkcollectie van de hand gedaan. Voor de geïnteresseerden, denk: breinaalden in ALLE maten en soorten, stoffen, een oude niet meer werkende Singer (grote liefde!) voor €40, andere nog wel werkende naaimachines en knopen, knopen, knopen.

Honderden knopen lagen er, zomaar voor het grijpen. Een beetje onwennig begon ik te graaien in de ongeprijsde mandjes. Zoveel mooie knopen en té weinig tijd, we gingen immers maar even snel binnen en buiten. Terwijl ik me afvroeg hoeveel dit grapje me ging kosten bleef de ene na de andere mooie knoop aan de oppervlakte van de verschillende mandjes verschijnen.

Een goeie tien minuten later stond ik terug op straat met knopen en een toevallig gevonden aflevering van De Scène uit 1993 waarin een interview staat met Patrick de Groote over Antwerpen 1993, voorloper van de Zomer van Antwerpen, thesisonderwerp van ondergetekende.
Maar ik stond daar dus vooral met knopen. Mooie knopen én goedkope knopen, want -en ik citeer de dame aan de kassa- hmm... 1,5 euro voor alles?

Yay!

Mag ik u presenteren: recently thrifted:

Wie ook wil, haast je, want ik ga dadelijk nog eens terug!

+++
En als u zich afvraagt wat ik 'begot' allemaal ga doen met die knopen. Sinds kort ben ik geobsedeerd door knopen-oorbellen. Ziehier mijn collectie tot nu toe:

Mijn fototoestel weigert momenteel om betere, scherpere foto's te nemen. Ik blijf proberen!

Daarnet tikte ik ook nog 'Button' in bij mijn favoriete items in de google reader en dat leverde onder andere het volgende op:

Een hangertje voor een ketting en een broche (door Sister Diane), een koperen kat met knopen-ogen (door Annette), een tas met knopenboom (door Daniele Sinhorelli), een fotokadertje (door Cindy van Romantic home), uilen en nog meer uilen en een bed-organizer en een knopen-boeket en ringen (door Nikki van Whimsy love), een onderzetter (door Linda Permann), een mozaïek (door Jo van Button candy), een krans (door Nicole van Craftapalooza) En als ik die allemaal gemaakt heb, dan begin ik aan de blog: Button candy en koop ik het boek Button it up.

Inspiratie genoeg dus, en meteen ook mijn rechtvaardiging om dus dadelijk nog eens voor de volle 1,5 euro knopen te gaan kopen!

s.o.s.

Wat ghebben we vandaag geleerd?

Punt 1. De deegrol is een onmisbaar item, doch tot op heden ontbrekend in de bakcollectie van Sarah! Sinterklaas, Kerstman heeft u mij gehoord?

Punt 2. Sarah heeft nood aan een tweede brein, voor logisch inzicht. Aangezien dat zeer welkome brein niet meer in haar hoofd past gebruikt ze dat van M.: "Een thermos als surrogaat deegrol, dat klinkt inderdaad als een strak plan, M.! Toch al beter dan dit flut-plastic buisje!"

Punt 3. Rode kleurstof kleurt ook vingertjes.

Punt 4. Afwassen is niet plezant!

Wat ghebben we vandaag gemaakt?

Biscuit met mokka-crème-au-beurre-vulling, bedekt met marsepein en roodgekleurde suikerglazuur, versierd met marsepeinen bloemetjes.

+++
Verder ook nog ontdekt maar in een totaal andere categorie: Engelsmannen zijn veel liever voor hun veggie medemens! Bijna alle ingrediënten voor de taart kocht ik bij Tesco in Whitfield (op vakantie). Zowel op de kleurstof, als op de marsepein, als op de suikerglazuur staat 'suitable for vegetarians'.
Een hele geruststelling nadat ik gisteren had ontdekt dat mijn favo-Delhaize-niet-vlezig-uitziende-pasta-saus VLEESAROMA bevat.

Op de foto: tomaat, ricotta, parmezaan, cashewnoten, géén vleesaroma!

Een ganse dag heb ik daar gedesillusioneerd van rondgelopen. So long, 'ik heb al 10 jaar geen vlees meer gegeten'.

Een puberaal mensenjong bezoekt de bioscoop.

18.42u. Ik loop door de schuifdeuren en laat daar mijn verstand achter in de daarvoor bestemde geheime lockers.

18.44u. Mijn liefje komt aan, we staan in het midden van de hal en zoenen elkaar heel hard.

18.47u. We vinden een film die we allebei wel willen bekijken en gaan aanschuiven want er staat een lange rij.
Ondertussen wordt ons gevraagd of we misschien met bancontact kunnen betalen zodat we niet aan moeten schuiven en meteen geholpen kunnen worden aan de automaten, maar dat doen we uiteraard niet.

19.04u. Eindelijk is het aan ons, we proberen binnen te geraken in de laatste nieuwe KNT.-film maar aangezien mijn lief lief wél een handtas bijheeft, maar géén identiteitskaart, siskaart, buzzypass of een ander document met haar leeftijd op wil die trut achter de kassa ons niet binnen laten.
Ge ziet toch duidelijk dat wij 16 jaar en drie dagen oud zijn.

19.10u. Na een lange discussie met de onvermurwbare trut toch maar besloten om 2012 te gaan kijken.
We betalen met bancontact.

19.15u. We gaan naar de ticketcontrole en hopen al naar boven te mogen, aldaar worden we teruggestuurd omdat we nog te vroeg zijn. We mogen maar een half uurtje op voorhand naar boven en de film begint om 20u. Betekent dat dan dat we nog 15 min. recht moeten blijven staan? pff...

19.20u. Mislukte poging om naar boven te gaan.

19.25u. Mislukte poging om naar boven te gaan.

19.30u. Gelukt! (samen met 150 anderen die ook aan het wachten waren).
Boven aangekomen lopen we meteen de zaal binnen, opnieuw loopt er één of andere trut achter ons om te zeggen dat de vorige vertoning nog bezig is en we moeten wachten tot het lintje (Welk lintje?) opengaat. Wat is dat hier, al die frustro's?
Note to self: nooit solliciteren in de cinema, blijkbaar wordt je daar totaal verbitterd van!

19.45u. Popcorn, Cola, Fanta en m&m's gekocht.
Mijn kauwgom heb ik achtergelaten op de foyer.

19.46u. Die trut van daarjuist raapt mijn kauwgom op met haar blote handen en trekt een vies gezicht. Haha, stom wijf, eigen schuld...

19.48u. Popcorn op de grond laten vallen. Niemand heeft iets gezien, zoveel mensen staan er intussen rond ons, wachtend tot de zaal open gaat.
Mijn lief stuur ik om een bakje nacho's met pepers en driedubbele kaassaus.

19.55u. De zaal gaat open -eindelijk-.
We gaan zitten.

20.00u. De reclame begint. Mijne beste maat komt ook binnen met zijn lief, wat een vrolijk toeval! Hij gaat een drietal rijen voor ons zitten, gelukkig heb ik nog m&m's om de aandacht te trekken. Pok! Raak! We beginnen een gesprek.
Het is toch nog maar reclame.

20.10u. De film begint.
Mijne maat en ik beginnen ons gesprek af te ronden.

21.00u. De nacho's, m&m's, Fanta en Cola zijn op. Servetten was ik vergeten dus heb ik de resten kaassaus van mijn vingers maar aan de stoel voor mij geveegd.
Ik heb eigenlijk nog dorst. Gelukkig nam mijn lief lief nog wat blikjes Cola-Redbull en Smirnoff-Appelsap mee uit de nachtwinkel.

21.30u. 2012, het einde van de wereld... toch nagelbijtend spannend. Ik bijt dus op mijn nagels en deponeer ze op de stoel naast mij.

22.03u. Weeral een emotionele scène, ik sms (gratis!) naar mijne maat dat ik al die emo-shit niet meer aankan. Hij leest mijn smsje. Straks eens vragen welke gsm hij heeft, die van mijn geeft veel minder licht in het donker. Not fair.

22.45u. De film is afgelopen. Ik heb mijn handen vol met mijn lief, dus geen hand meer vrij voor de lege blikjes Cola-Redbull en Smirnoff-Appelsap, de flesjes Fanta en Cola, het bakje nacho's, het zakje m&m's of de achtergelaten vingernagels.

23.00u. Ik wandel buiten, klaar om nog een stapje in de wereld te zetten, en pik mijn verstand weer op bij de deur.
Het was een geslaagde filmavond.

*Disclaimer*
Elke gelijkenis met bestaande gebeurtenissen en/of personen berust op louter toeval.

6245105

Over hoe 7 cijfers je droef kunnen maken,
Hebbes-code: 6245105, nu wordt het écht.
De bomma haar huisje, dat ze 34 jaar geleden kocht, staat te koop.

Crazy... but it feels alright...

Ik zal het dan maar zelf zeggen, als ik iets in mijn hoofd heb, dan heb ik het zeker niet 'in mijn gat'. Donderdagavond liet M. mij een filmpje zien met de volgende welluidende titel: Chopstick Kitty.

Uiteraard moest ik zoiets ook proberen, bijgevolg zat ik, zo omstreeks middernacht, met de twee poezen, chopsticks en een bakje korrels in de zetel. Na twee dagen edit-oorlog met Pinnacle Studio en een uploadvete met vimeo is hier het resultaat op youtube (in slechte kwaliteit, ik ben me ervan bewust, maar had na een poging of 800 000 geen zin meer om nog eens 2 uur te wachten op een hoge kwaliteit-upload).

maar nu, without further ado:
sarahindestad, also known as: crazy cat lady