Familie, nog samen, nog gezond.
Is toen. Met een lijst van nu errond.
Het nu houdt het verleden bij elkaar.
Is opschrikken en vragen:
waar waren we gebleven?
Bij jou. In Die Dagen.
Maar door het verleden wordt het bij elkaar
gehouden, als schapen door een herder.
-Omdat ik van Herman de Coninck hou, veel.
-Omdat ik van foto's hou, ook veel.
-Omdat foto's troosten. ♥
-Omdat S. jarig is vandaag (die ik als we echt juist tellen dit jaar nog maar 19 jaar ken, maar daar gaan we nu niet over struikelen). Iets met vriendinnen die familie worden. En hartjes. En overmorgen gaan eten met al die pubers van toen, die om een of andere manier zijn samengebleven, ook al zien we elkaar lang niet meer dagelijks. Dat er nog veel foto's mogen volgen die we over 20 jaar nog koesteren. (En koffies en taart.)
Meer poëzie? Hier, hier en hier
1 opmerking:
Zo'n mooi gedicht, met heerlijke woorden van jou eronder! Laat die koffie en taart en vriendinnen van weleer maar komen, ik ben klaar voor nog minstens 19 jaar vriendschap!!
Een reactie posten