Schittering - J. Bernlef

Verlegen maakt iemand
op zijn mooist, siert hem
vanbinnen

Verstrikt in aarzelingen
houdt hij het schichtig
voor gezien

Trilt hij van twijfel of
is het inspanning zijn
hand niet te laten vangen
door gebaar, zijn mond door woord?

Door afwezigheid
schittert hij even

Dan kiest hij opnieuw zijn naam
en stelt zich handenschuddend voor.

  

Omdat de man die deze woorden schreef gisteren overleed. 

Omdat het in een ver en duister verleden gedurende jaren mijn kamermuren heeft versierd
(ja, ik was dát soort puber). 

Omdat gisteren bleek dat ik het nog mee kon lippen. 

Omdat ik opnieuw versteld stond van de kracht van de beelden.  

Omdat er geen woord teveel of te weinig staat.

Omdat het zo zó mooi is.

projectBABY: de babymoon

In juni, toen we nog niet op de hoogte waren van de prille celdelingen die toen vollenbak in mijn buik plaatsvonden, maakten we de eerste vage plannen om in het najaar nog eens naar NYC te gaan. Onze droomreis naar Japan werd immers kort daarvoor afgeschreven wegens misschien toch wel wat aan de dure kant. 

Toen in juli echter bleek dat we in maart al mama en papa zouden worden, kwamen de vakantieplannen op de helling te staan. NYC hádden we immers al eens gedaan (in 2007) en Japan nog niet (en nu spreek ik uiteraard voor mezelf, het verhaaltje van toen we pas samen waren en Michael 3 weken naar Japan ging heb ik hier immers al tot in den treure opgeschreven).

Wat volgde waren verschillende Excell-bestanden met ingewikkelde berekeningen en de zekerheid dat we, als we realistisch waren, we onze droomreis sinds zeven jaar naar alle waarschijnlijkheid voor nog eens zeven jaar zouden opbergen...

Deze gedachte samen met het idee dat je er maar moet van genieten, van't hier en nu, want dat het zo op zijn kop kan staan (en dan bedoel ik dat helaas niet op de goeie manier), maakte dat we toch maar beslisten om er wat extra spaargeld tegenaan te smijten. 
En zo geschiedde. We vonden een huis- en katsitster, konden nog net genoeg verlofdagen en centen bijeenschrapen en gaan binnenkort gewoon een beetje genieten van't hier en nu. In het land van de rijzende zon.

Tokyo - Osaka - Hiroshima en opnieuw Tokyo is wat er op het programma staat.

We kijken er zó naar uit, naar die pruts van ons, maar ik kan met de hand op het hart zeggen dat ik met volle teugen ga genieten van elk momentje met twee. Geheel volgens het wat ge gehad hebt, kunnen ze u al nimmer afpakken-motto van mijn bomma.

Vanaf volgend jaar doen we dan wel met ons drietjes van Blankenberge, parel aan de kust.

projectBABY: FAQ.

Met de aankondiging dat je zwanger bent wordt je automatisch onderworpen aan een vragenvuur van jewelste. Ge kunt niet geloven hoeveel keer ik de laatste maanden volgende vragen in -ongeveer- deze volgorde al beantwoord heb:

Was het gepland?

Zéker en vast.
en was het niet zo, wat dan nog?
dat ik het u nu vertel zegt toch dat
een kindje hier helemaal welkom is, nee?

Was je snel zwanger?

Dat viel supergoed mee, danku.

Hoever zijt ge?

17 weken en een klets.

Maar hoeveel is dat in gewone maanden? 

Vier en een week.

Voor wanneer is't dan?

Eind maart.

Zijt ge misselijk (geweest)?

Totáál niet. 0 keer overgegeven. Hoera!

*valt op haar knieën en dankt de hemel*

Wel moe.

*maar dat is lang niet zo'n probleem*

Willen jullie weten of het een meisje of een jongen is?

Ja.

Is het een meisje of een jongen?

Dat weten we nog niet, maar zelfs al wisten we't al, 

dan nog zouden we het niet aan jouw neus hangen.

't Blijft ons geheim. 

Wat willen jullie 't liefst, een meisje of een jongen?

Een gezond kindje.

*cliché enal, maar wel waar*

we hebben beide vrolijke fantasieën 

over zowel een meisje als een jongen 

dus dat is nogal eender.

Hebben jullie al een naam?

Nope! We hebben wel al ons vetorecht gebruikt

over de namen die de ander voorstelt. 

Telt dat ook?

Hebben jullie al 

• een idee hoe de poezen zullen reageren
• geboortekaartjes
• doopsuiker
• nen buggy
• een kinderkamer
• kinderopvang
• of eender welk mogelijk ander ding dat je nodig zou kunnen hebben

Nope. En we gaan ons daar pas écht paniekerig

over worden als we terug zijn van Japan.

Gaan jullie naar Japan?

Yep. 't Is de laatste kans voor de komende 

paar jaar, dus we gaan het er eens goed van pakken. 

*insert gesprek over Japan met ook opvallend veel FAQ's.*

projectBABY: en daarna

Lieve pruts,

Terwijl ik nog 1.5 uur bleef bouncen van geluk, deed jouw papa na een kort -en begrijp me vooral niet verkeerd- héél blij intermezzo verder met zijn slaapje. Toen hij moest opstaan, was ik vervolgens weer in slaap gedommeld. Zo'n tiental minuten voor hij naar het werk moest vertrekken ben ik uiteindelijk uit bed gestrompeld en hebben we met de dure test in de hand nog wat van ohmygawd en ohnoeswhatdidwedo-gedaan.

En toen gingen we werken. Alwaar we de hele dag geheimzinnige blikken naar elkaar hebben geworpen.

De volgende ochtend deden we van doktersbezoek voor een bloedafname. En kregen we een kind en gezin-zwangerschapsmap in de handen geduwd, en werd het allemaal weer wat echter.

De volgende dag, we waren nu woensdag 11 juli, mocht ik vanaf 14u bellen voor de uitslag. Om niet té opdringerig te zijn heb ik het nog volgehouden tot 14u19 maar dan was er geen houden meer aan. De dokter wenste me proficiat met mijn zéér prille zwangerschap (hoera!) meldde dat ze aan mijn vitamine B. niet kon zien dat ik veggie at (wat een dikke vette nah-ha bij mij teweeg bracht!) en dat ik, al de kattenbakken die ik in mijn jeugd heb ververst ten spijt, niet immuun ben voor toxoplasmose. Maar dat het er oké uitzag. En dat ik vooral een afspraak moest maken met mijn gynaecologe voor half augustus. Zo gezegd zo gedaan. 14 augustus krijgen we -als alles goed gaat- jouw hartje voor't eerst te horen.

En dat is lang. Akelig lang nog. Ik ben héél bang dat het nog mis zal gaan daarvoor. Maar ik probeer vertrouwen te hebben in je papa en die is er zeker van dat alles goed zal komen...

13.07.2012