I'm a maker!

Het volgende citaat komt van een blog van een vreselijk creatieve mama:

Ella looked up at me with her beaming little smile and said, "we make things, mama. because we're makers." It's just that simple, we could just buy the things we need or want. But we're makers, so we make things.

Vorige week was een drukke week, weinig tijd voor dit stukje interweb, nog steeds zoekend naar een evenwicht tussen student, werker en samen met dit alles ook nog in het bezit van een -jawel- bescheiden huishouden. Maar... vorige week was ook een hele goeie week want ik was een 'maker'.

Samen met K., pompoenspecialist, heb ik in ware Amerikaanse halloweenstijl een Corpse bride uit mijn pompoen gesneden. K. koos voor Gizmo. Het ging als volgt: uithollen (vettig is écht prettig), tekening prikken, snijden. Vier uur en veel cola en cashewnoten later... Licht uit, pompoen aan!






Vorige week was ook H. jarig. Omdat ze 23 werd én een feestje gaf tijdens de week (en ik dus eens vrij was!) kreeg ze een zelfgemaakt cadeau.

Toen we elf jaar geleden samen in het eerste middelbaar zaten kwam zij begin september voor een taak Frans bij me thuis. De cakejes van mijn mama maakten toen grote indruk op haar. Aangezien H. sinds kort ook het huis uit is heb ik een beetje voor haar uitzet en buik gezorgd. H. kreeg van mij:

Een 'cakestand':

Het concept gaat als volgt: ga naar de kringloopwinkel en koop daar een bord en een vaas die mooi bij en op elkaar passen. Zoek dan de beste lijm die je kan vinden en lijm ze aan elkaar... tadaaaa!

Een 'cakestand' zonder cakejes is zéér triestig dus heb ik ook 23 cakejes gemaakt. Ene grote en 22 kleintjes. Veel cakejes dus, vandaar ook onderstaande kartonnen Hema cakestand die ik rap rap bijgekocht heb. Een kringloopwinkel taartjeshouder moet een nacht 'drogen' en daar had ik uiteraard geen tijd meer voor!
Ik maakte: marmercake, appelcake, chocoladecake met kokos en een kersje, chocoladecake met banaan, cake met chocoladekorrels, cake met chocoladeglazuur en vanilleletters...

Verder kreeg H. ook nog een cupcakepin van fimo. Oorspronkelijk wilde ik oorbellen maken maar als de jarige in kwestie geen gaten in haar oren heeft is dat nogal een ridicuul idee!

Aangezien ik die dag toch al cake aan het bakken was heb ik er ook eentje gemaakt voor onze lieve bovenburen. De Marokkaanse familie die boven ons woont had ons immers een bord vol overheerlijke koekjes gegeven ter ere van het suikerfeest!
Ik heb hun bord dan maar samen met een marmercake terugbezorgd. Voor wie het zich afvraagt, er staat in vanilleletters en in het Arabisch -danku- op geschreven. Tevens ook het enige Arabisch woord dat ik ken. Shokran, alstublieft! -euhm, nee, danku!

Het maakt mij tegenwoordig erg gelukkig een 'maker' te zijn. Ik speur het interweb af naar tutorials en verzin mijn eigen ding. Het is goed zo.

Toch dacht D. (yep, die ene die jullie al kennen, tevens lief van H., birthdaygirl) hier anders over. Toen ik hem vertelde over mijn heerlijke dag vol cake begon hij achter mijn veren te zitten in verband met mijn scriptie en schoolwerk. D. en -de door D. aangestoken- M. hebben mij serieus geplaagd. Wat vooral in het geval van D. gemeen is (M. wordt immers met de mantel der liefde toegedekt.) want hij heeft ook het profiel van een uitstellerke!

Gelukkig heb ik eens nagedacht en er iets op gevonden. Aangezien ze het allebei zo belangrijk vinden om mij nauwgezet op te volgen heb ik beslist dat zij mijn scriptie in alle mogelijke stadia op mogen nalezen.

Yay voor M. en D.!

Ter hunner informatie: maandag ga ik naar de bibliotheek jeugdliteratuur en ik heb een mail gestuurd naar het Roald Dahl museum and story center, normaal gaan zij mij nu de gevraagde manuscripten en interviews opsturen.

Flink hé, 'maker' and student. That's me!