Veel te vertellen... in tegenstelling tot wat ik eerst dacht is het niet moeilijk om over 'iets' te schrijven. 't Vervelende is om te kiezen waarover ik wil schrijven!
Mijn rotdag zaterdag? Vervelende klanten (met hopen!), bompa naar de spoed.
Nééh...
Zondag: huis gekuist, crumble gebakken, schoonfamilie op bezoek, Handelsstraat voor brood, olijven, cashewnoten en munt. Daarna onderweg naar de pizzaman heel elegant van mijn fiets gevallen, door M. en een nobele onbekende opgeraapt. Vervolgens eigenhandig mijn ketting terug op mijn fiets gelegd ---voor de ogen van wat puberale jongemannen die mijn val wel grappig vonden--- als bewijs dat de déze een zelfstandige vrouw is die haar mannetje wel kan staan en ze dus niet zo hadden moeten staan lachen.
Nééh, zo'n beschamend verhaal over mijn koppige onhandige zelve vertel ik niet op deze blog...
Dan maar mijn verhaal van vandaag: mijn mannetje gestaan tegen de plantrekkende werkmannen en huisbaas, ge-delhaize-t, de nieuwe Project Runway gekeken, foto's die op flickr terecht moeten komen gelabeld, geknuffeld met de poezen, blogs gelezen... The usual dus.
Het toppunt van mijn dag moest dan immers nog komen: ik heb lekker gekookt ---altijd instant vrolijk maker---:
Paprika gevuld met griekse rijst, look, sjalot, mozzarella, zongedroogde tomaten, zwarte olijven. Wat nog beter is, is dat M. het nog lekker vond ook :o)
Verder was ik ook nog -in- voor iets nieuws: ik heb zelf limonade gemaakt! Vanop een blog die ik regelmatig check herinnerde ik mij nog een receptje, maar vorige keer had ik geen appelsienen. Toen ik vanmiddag in de winkel was en mijn goesting in fruit wilde botvieren besloot ik dan maar persappelsienen te kopen. Suiker, Appelsien, Schillen, Persen, Inkoken, Afkoelen en toen M. thuiskwam van het werk kreeg ie dit:
Na 't eten stelde M. voor om snel even naar het shopping center te rijden. Op minder dan een uur (het was bijna sluitingstijd) is ondergetekende er toch in geslaagd om met het volgende buiten te komen:
Yep, dat ziet u goed, af en toe laat Sarah haar geld rollen. Met dank aan mijn werk voor de Fnacbon en aan M. voor het bijleggen van zijn volle Fnackaart.
Mijn buit:
*'Poelie de verschrikkelijke': een boek met kattenverhalen. Ik dacht dat ze te vergelijken zouden zijn met mijn favoriete kattenboek 'Dagboek van een poes' van Remco Campert. 'Helaas' zijn (tot hiertoe) de verhalen triester van aard. Zij die nu denken dat Frans Pointl gewoon het idee van Remco Campert pikte moet ik helaas nog even teleurstellen. De meeste verhalen in het boek van Pointl zijn al verschenen in verhalenbundels vanaf 1989. Dus geen pikkerij. Al zijn er natuurlijk overeenkomsten: grootte van het boekje, amateurpoezenfoto op de cover,...
*'Thuis bij Jamie': een boek dat ik al vele maanden wil kopen en telkens maar opnieuw doorblader in de winkel. Ik heb het hier daarnet nog eens bekeken en ik ben er nog steeds behoorlijk wild van. Vooral het 'koken naar het seizoen' en 'hoe kweek ik groenten' aspect spreek me heel erg aan. Binnenkort wil ik eens een groentenpakket bestellen en hopelijk komt dit boek dan van pas.
Voor zij die het nog niet beseften: ik hou van eten, ik hou van lezen. Een kookboek is dus voor mij al zo goed als een roman.
Nog op het kookboeken lijstje: de reeds voorheen vermelde boeken van 'Jane Brocket', 'de zilveren lepel' (Italiaanse 'ons kookboek'), nog wat Nigella's, 'La nonna, La cucina, La vita', 'Alle smaken van de regenboog', ---voorlopig, tel per Fnacbezoek gemiddeld: +5.
*Bij Pipoos heb ik dan nog een setje van drie knijp- en snijtangetjes gekocht om juweeltjes te maken. En dan nog wat kleine friemels voor het maken van oorbellen. Weet ik morgen weeral wat doen!
*Zucht* jawel, het was een goede dag voor Sarah...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten