Vorig jaar gebruikte ik al mijn vakantiedagen om sneller van werk te veranderen en gingen we niet op vakantie. Geen ramp, want we blijven intussen naarstig sparen voor een reis naar Japan met ons klein gespuis (in 2018 of 2019). Maar toen het er dit jaar opnieuw naar uit zag dat een gezamenlijke vakantie géén optie was (zelfs geen staycation!), waren we teleurgesteld. Gelukkig is de chance van Michael ongezien en kreeg ie nogal onverwacht half juni alsnog groen licht voor een weekje extra vakantievieren.
We zouden dus iets gaan doen. Een stad, want ja, stadsmensen. En met het vliegtuig, want ja, de oude auto en de kindertjes (lees: wij wilden onszelf besparen dat hun eerste vliegreis een 11u durende vlucht richting Japan zou zijn).
Lang verhaal kort, vorige week vertoefden wij 5 dagen in Nantes!
Nantes is bewandelbaar, hip, kunstzinnig én bezitter van de schoonste speeltuinen ooit. 't Is een stad met een kasteel, een mechanische olifant (lees: dé olifant ♥), 2 rivieren, ijsjes, street art én een zomerfestival. Een stad zoals een stad hoort te zijn dus. Zelfs al was zo ongeveer elk restaurant waar we heen wilden in zomersluiting. Wij zijn toch verkocht.
Ge zou namelijk voor minder...
 |
| Jardin des plantes, de bloempottenspeeltuin aka. het park waar Olivia binnen het uur na aankomst op de luchthaven, in haar ondergoed in een fontein zat |
 |
| La Fabrique, île de Nantes |
 |
| Ile de Nantes |
 |
| Kunstinstallaties, ook al in de Jardin des plantes |
 |
| La cantine du Voyage à Nantes |
 |
| Aan de Loire, Quai des Antilles, Ile de Nantes |
 |
| Musée d'histoire naturelle |
 |
| Aan de Erdre |
 |
| La tour LU |
Geef toe, schoon toch? #nofilter zelfs! En dan hebt u het meest magische nog te goed! Les machines de l'île!
Machines de l'île is een samenwerking tussen de theatergroep La Machine (gestart door François Delarozière) en de stad Nantes. Op de oude scheepswerven werken ze volop aan een kunstproject. Geïnspireerd door de meest bekende inwoner van de stad, Jules Verne, en met de tekeningen van Leonardo Da Vinci in het achterhoofd maken ze 'machines'. De Machines de l'île is een soort pretpark/kunsthuis/atelier in één. Op dit moment kan je een ritje maken op de olifant (tip: reserveer online!), of op de 25m. hoge Carrousel des Mondes Marins. En kan je de Galerie des machines en het atelier bezoeken. Daar zijn de voorbereidingen voor hun volgende tour de force, de Arbre aux Hérons, volop aan de gang.
Op het domein staat tot slot nog een tweede (iets bescheidenere) draaimolen: de Manège d'Andréa, gemaakt door François Delarozière én getekend door Jean-Luc Courcoult (de stichter van Royal de Luxe, die andere compagnie uit Nantes). En voor wie nu denkt die naam ken ik precies van ergens, het is inderdaad Royal De Luxe die met de olifant en de reuzen (ook gemaakt door La Machine!) op bezoek kwam in Antwerpen.
Maar dus, fotografisch bewijs van al dat schoons, voor mij hét hoogtepunt van de reis:
Voor Olivia overigens ook.
Voor Leon daarentegen was het hét moment om een driftbui te krijgen en Bumba te eisen. Toen hij zelfs niet opkeek wanneer hij door de olifant werd natgespoten heb ik hem maar onterfd.
En omdat ik al veel wijze 1 second everyday-vakantiefilmpjes zag maakte ik er ook eentje. Behalve dan dat mijn 1SE-app sinds dit jaar (ondanks de tussenkomst van de helpdesk), op één op andere manier niet meer doet wat het moet doen en ik dus drie avonden secondes zat te knippen uit méér dan 300 filmpjes. Enfin, daarna was het duidelijk dat ik nog eens moest bloggen, kwestie van die noeste arbeid toch ergens te kunnen achterlaten.
Voor wie Nantes ook eens wil bezoeken, de website van de dienst toerisme is een goed vertrekpunt.
Onbevangen aankomen en de groene lijn volgen werkt ook, die brengt je immers naar alle belangrijke bezienswaardigheden.
