Japan...

absoluut terecht het onderwerp van menig blogpost de laatste week. En ook hier, ten huize indestad wordt met grote ogen gekeken naar de hallucinante beelden die we te zien krijgen.

Nu moet u weten, eerst had ik bitter weinig met Japan. Maar toen ik in december 2004, mijn lief lief leerde kennen, veranderde er veel, niet in het minst ook mijn onverschilligheid daaromtrent. Toen wij 2 weken samen waren vertrok hij immers naar het land van de reizende zon voor een drie-weken durende culinaire rondreis.

Het is door zijn toedoen dat ik Lost in translation bekeek. Door zijn toedoen dat ik de mooie foto's van Danny Choo (inderdaad de zoon van Jimmy), bento's, manga's, muji (niet de kat maar de winkel naar dewelke hij vernoemd is), washi tape, gashapons, okonomiyaki en de beste (knutsel)magazines en stoffen ontdekte. Het is door zijn toedoen dat ik de dagelijkse gewoonten en gebruiken, zoals met stokjes eten of het teken voor boekenwinkel, leerde kennen. 
Het is door zijn toedoen dat óók ik werd gebeten door een land waar ik nog niet eerder kwam. 

Sinds M. terug is, en ik zijn reis -op video- meermaals meebeleefd heb, dromen we ervan om samen enkele weken door Japan te trekken. Omdat onze financiën het huis-koop-gewijs momenteel nog niet toelaten om dat te betalen, vangen wij dat gemis op door tripjes naar Parijs. Yay! voor een grote actieve Japanse community op een kleine drie uur van onze deur. 

Maar ooit, ooit zien wij er de bloesems, dat staat vast. 

Behalve de bloesems, Tokyo en Hirosjima stond ook Tashirojima, ofte cat island hoog op het lijstje. Het is de plaats waar 100 bomma's en bompa's en nog veel meer poezen hun oude dag doorbrengen. Een eiland dat vlakbij Sendai en dus ook vlakbij het epicentrum van de aardbeving ligt. Volgens de eerste berichten vorige week was het eiland helemaal verdwenen maar nu blijkt -gelukkig- dat het allemaal wel meevalt. Er is schade en amper bevoorrading, maar de mensen en poezen maken het -gezien de omstandigheden- goed.

Helaas zijn er nog meer dan 1000 keer zoveel mensen waarvoor het niet goed afgelopen is: huis kwijt, familie kwijt, vrienden kwijt, foto's kwijt, stad kwijt met nog eens een kernramp en vrieskou erbovenop. 
Ik mag er niet aan denken. 

Vandaar ook hier een warme oproep om te geven wat je zelf kan missen.

 

Je kan gewoon geld overschrijven. Bijvoorbeeld naar het Rode Kruis. Op het rekeningnummer 000-0000053-53 (Rode Kruis-Vlaanderen) met vermelding 'Help Japan' - IBAN BE53 0000 0000 5353 - BIC: BPOTBEB1

Je kan meedoen met de loterijen die verschillende online winkeltjes organiseren: koop een biljet (waarvan de opbrengst volledig naar Japan gaat) en maak kans op een mooi pakket. Meer info vind je onder andere bij mr. kitly of bij tokyo textiles.

Of koop iets in winkeltjes die de opbrengst (volledig of gedeeltelijk) doorstorten aan het goede doel: This & that from Japan voor al uw Japans knutselgerei. Hide & Seek voor de coole t-shirts en mooie kaartjes en prints vind je bij shop Japan.

Zelf kocht ik de print 'Land of the rising kitten' bij Pussies on parade, een webwinkel met poezenprints. Het kost $16 (verzending naar België inbegrepen), dat is omgerekend zo'n €12. 

Bij Hello Sandwich (een blog die ik zelf volg) kon ik niet weerstaan aan de lieve oproep om het pdfje van het Gift wrapping magazine te kopen. Dat magazine stond al een tijdje op mijn lijstje en nu het volledig ten goede komt aan slachtoffers in Japan had ik een goed excuus om -amper- $5 (€3,6) uit te geven. Nog geen tien minuten later zat het magazine al in mijn mailbox. En het is geweldig, je krijgt zo'n 60 pagina's vol tips om cadeautjes leuk in te pakken.

Koop iets bij bovenstaande winkeltjes. 

Geef wat je kan missen.

Help.