Colruyt.... oord van verderf!

Oké, ik geef toe, niet enkel de Colruyt is een oord van verderf, alle grote supermarkten zijn het. Eens in de maand gaan M. en ik grote boodschappen doen. We maken een lijstje van alles wat ons hartje begeert, kwestie van het impuls-shoppen wat tegen te houden. Toch helpt zelfs een lijstje maken in de meeste gevallen niet, in de proxi-Delhaize bij ons in de buurt kan ik mezelf meestal nog net intomen maar tijdens het maandelijkse Colruyt bezoek...

Hoe komt dat toch? Heeft het te maken met het feit dat we dit doen aan het begin van de maand en we terug veel duur en deftig eten kunnen kopen? Niet meer creatief hoeven te zijn met plaatselijke Lidl, Aldi en 'wat er nog in de diepvries steekt'? Dit laatste noemen wij trouwens de marginale week. Naast een tikje marginaal is het eigenlijk altijd wel plezant en spannend: Kunnen we binnen het budget blijven?!?

Ik heb eens goed nagedacht over mijn probleem en volgens mij ligt het aan de vele verleidingen van de Colruyt. Ze hebben daar zoveel spullen. Maar echt hé, ge moet daar eens over nadenken...
Chocolade: een hele rayon, Maandverband: 30 soorten, Thee en Koffie: ook een hele rayon,...
Aangezien ik een probleem heb met kiezen is daar -boem, pats- al een deel van de verklaring. Soms weet ik heel goed wat ik wil (standaard is: een pak krakelingen, 2 pakjes feta, een zak vegetarisch gehakt,...) maar voor dingen die ik zo maar af en toe koop reken ik steeds minimum 5 minuten twijfelen. Twijfelen over: neem ik het goedkoopste, dat wat er lekker uitziet, dat met de schone verpakking,... En zo komen we bij het volgende: nl. de dingen die Sarah's ogen uitsteken. Dat kan gaan van nieuwe items in de supermarkt, dingen die ze maar af en toe koopt of producten die Sarah al kent. Als het haar ogen uitsteekt dan moet ze het hebben. En jawel hieruit vloeien de koopjes die niet op het boodschappenlijstje staan.

Een voorbeeld? Sinds kort (sinds ik het huis uit ben) ben ik dus helemaal gefascineerd door de vele huishoudproducten en al hun beloften. Bijvoorbeeld door de Wondere wereld van de wasverzachter. Op zich is wasverzachter gewoon wasverzachter en zal dat allemaal wel hetzelfde doen. Maar wát een keuze qua kleur en geur. Momenteel vind je op mijn eigenste wasmachine een behoorlijk assortiment terug: Wat me echter nog het meest fascineert zijn de namen, ikzelf ben in het bezit van: Silan 'Een dagje aan zee', Silan 'Wandeling in de tuin', Dash met een vleugje Lenor 'Aprilfris', Dash met een vleugje Lenor 'Appelbloesem en Limoenfris', Lenor 'Sahara Mystery' (raad maar eens hoe dit ruikt!), Ecover 'Amongst the flowers' (keuze van M. notabene) en tot slot: Carrefour en Yddis (Colruyt): 'Donkerwas' en 'Perfect black'.

Geef toe, hier is toch een duidelijk verschil qua creativiteit gaande, witte producten-wasmiddelen krijgen geen weldoordachte namen. Er moeten dus mensen zijn die zich -als job!- bezighouden met het bedenken van namen voor wasmiddelen.
Dit vermoeden werd mij al helemaal bevestigd toen ik in mijn wasmiddelenneurose naar de website van Silan surfde, je kan daar gewoon een test doen om te kijken welk geurtje het best bij je past! (Gelukkig was dit in mijn geval Silan: 'Een dagje aan zee' en heb ik die al, anders moest ik nog een keertje naar die verderfelijke Colruyt.) Wat een marketing!

Wat ik vanavond in elk geval heb geleerd is dat de eerstvolgende die me vraagt 'Wat ga je nu eigenlijk doen met dat diploma Nederlands-TFL?' Zonder blikken of blozen: Wasmiddelennaambedenker als antwoord krijgt. Wat dachten jullie immers van 'De natuur na een regenbui', 'Versgemaaid gras' of 'Koekjes in de oven'?