Via Jessica, leerde ik het begrip 'extended rear facing' kennen. Ik vond het een interessant onderwerp en besloot me verder te informeren. Nu ik weet wat ik weet kan ik maar niet begrijpen waarom er zo weinig campagne over gevoerd wordt. Dat je niet mag drinken en rijden, is parate kennis, maar ik vraag me af of iedereen ook zo op de hoogte is als het gaat over de gevolgen van niet-achterwaarts rijden bij jonge kinderen.
En de gevolgen zijn heftig. Wij bedanken vriendelijk voor een Olijfje met een gebroken nek. Vandaar deze blogpost.
Pasgeboren (en minder pasgeboren) kindjes, die groep 0+-autostoeltjes gebruiken, rijden achterwaarts. Altijd. Zo gauw ze uit het stoeltje groeien, lees: meer dan 13kg. wegen of met hun hoofd boven het zitje uit komen, kunnen ze overstappen naar een autostoeltje van groep 1.
Tip! Heel vaak wordt verkeerdelijk gedacht dat wanneer de beentjes uit de schelp groeien het stoeltje te klein is. Niets is minder waar, je moet het autostoeltje dan gewoon hoger zetten! Wanneer één van bovenstaande criteria: gewicht of hoofd uit stoeltje, voldaan wordt, dán pas moet je overschakelen. Dat zegt de politie trouwens ook: *klik*)
Waar zit nu het probleem hoor ik u denken: ten eerste, in het te snel overschakelen naar een zitje van groep 1 en ten tweede, in de overschakeling zelf. Bijna alle autostoeltjes van groep 1 zijn gemaakt om voorwaarts mee te rijden. En dat is jammer.
Jonge kinderen hebben nog niet zo'n sterke nekwervels en net daar wringt het schoentje. Wat er gebeurt bij een frontale botsing, wanneer je je kind zoals het hoort hebt vastgemaakt, is dat de schouders tegengehouden worden door de riempjes, maar dat het hoofd hard naar voren gegooid wordt. En net die impact kunnen de nekwervels niet aan. Bij volwassenen resulteert dat in een whiplash, maar bij kinderen (oa. bij Joel) is een gebroken nek meestal het gevolg. Om over extreme gevallen, waarin het hoofd zelfs afgerukt kan worden nog maar te zwijgen. Afgerukt! Ik mag er niet aan denken!
De meestvoorkomende fractuur bij achterwaarts rijdende kinderen in een frontale botsing zijn overigens gebroken benen. Gebroken nek vs. een gebroken been. De keuze is rap gemaakt.
Maar aangezien ik ook altijd graag iets met mijn eigen ogen zie voor ik het geloof: dit filmpje toont met crashpoppen het verschil in impact van voorwaarts en achterwaarts rijden. Het voorwaarts rijdend 'kindje' is eraan voor de moeite, het achterwaarts rijdend 'kindje' wordt in plaats van met het hoofd uit zijn stoel gerukt, in zijn stoel gedrukt en zo beschermd. En dat dat niet meer algemeen geweten is maakt mij droevig.
Al komt er misschien toch verandering in de sensibilisering van jonge ouders.
Langer achterwaarts vervoer is dé stap voorwaarts, aldus MaxiCosi.
Zij hebben meegewerkt aan de ontwikkeling inzake een nieuwe Europese richtlijn voor veilig vervoer van kinderen. Op de website van MaxiCosi vind je héél veel info terug over deze i-size reglementering. En wat dus nog beter is... MaxiCosi heeft eveneens een nieuwe stoel ontwikkeld, eentje waarmee je tot 105cm. (ongeveer 18kg. en ongeveer 4 jaar dus) achterwaarts kan rijden én die past op een ISOfix basis.
Zo gauw Olijfje 13kg. weegt of met haar hoofd boven haar zitje uitkomt schaffen wij ons een 2wayfix-basis en een 2wayPearl aan. €500, véél geld. Maar aangezien het gaat over Olivia's leven, elke cent waard.
----------
Ter info: In de auto zit Olivia op dit moment in een zwarte MaxiCosi Pebble (groep 0+) die we op de FamilyFix-basis vastklikken (als ze natuurlijk vorig jaar al die 2wayfamily-basis gehad hadden hadden we die toen al gekocht aangezien de Pebble daar ook op past).
Edit: augustus 2015: met bijna 2,5 jaar oud zit Olivia zit nog steeds achterwaarts in de auto, in de 2way Pearl.
Isofix is overigens écht een geweldig systeem, waar wij helemaal fan van zijn. 't Zit zowel op onze auto als op de auto's van alle grootouders en je kan zonder gedoe met gordels, op minder dan 2 minuutjes je autostoel correct (want met de hulp van groene lichtjes) installeren. Gemakkelijk zat!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten