wijvenweek: Guilty pleasures en kleine kantjes.

*Mijn grootste talent kleine kantje is alvast: dingen uitstellen. Om dit ten volle te kunnen illustreren heb ik speciaal het verhaal van gisteren uitgesteld tot later deze week. En als ge dat niet gelooft: Ik was gisteren druk bezig aan mijn project365-bijwerking, nadat ik dat ook bijna een maand had uitgesteld. Gekuntniealleshebben.

*Het spreekt voor zich dat ik bijgevolg ook de slechtste e-mail/sms/briefbeantwoordster ben van de planeet. Of hebben jullie ook vriendjes die al 11 maanden wachten op een mailtje?

*Sinds 2003 (toen ik 18 werd) ben ik ongeveer 10 kg. bijgekomen, en ik heb een buikje ja. En nee, ik heb geen kinderen gekocht waar ik dat laatste op kan steken. En ja, soms ben ik er helemaal oké mee en doe ik nog een half jaar langer van onsportief. En ja, soms irriteert het me en dan steek ik voor de foto van de dag mijn armen hoog in de lucht, asem ik efkes niet en knip ik het bovenste eraf omdat dat er zo onnozel uitziet.   

*In mijn keuken hangt 'People who love to eat are always the best people' en ik vind dat waar. Wanneer ik mensen leer kennen die niet passioneel zijn over eten of kei-evident eten gewoon niet kennen, vind ik ze op slag minder leuk of interessant.

*Vroeger Tot een maand of vier geleden beet ik continu op mijn nagels maar, ik ben dat aan het afleren (en ik ben kweenieoefier op mijn eigen). Ook sinds een maand of vier is't precies soms fysiek onmogelijk om op tijd te zijn, terwijl ik daar vroeger totaal geen problemen mee had (alhier, niet zo fier). #treuzelkont

*Ik ga _elke dag_ in bad. En ik vind het heerlijk zo. 

*Ik kan mij heel goed niet schuldig voelen over een dagje luieren (en bijgevolg huishoudelijke taken uitstellen) of over mijn dagelijks bad.

*Ik ben ne smosser. Ik kan niet wachten tot ik (propere) kinderen heb, zodat ik kan zeggen dat zij verantwoordelijk zijn voor al die vlekken op mijn kleren.

*Wij hebben geen kabel en soms denken mensen dat wij zo'n arty farty 'ik kijk nooit teevee-types' zijn en dat wij elke avond uren verantwoorde boeken lezen (en laat ik ze in hun waan). Terwijl wij écht gigantisch veel teevee kijken. 

*Ik schep een griezelig plezier in formulieren invullen. Zo'n leeg blad met stippellijntjes, daar word ik helemaal warm van.

*Ik ben koppig, perfectionistisch en neurotisch (noem mij gerust de koningin van het lijstje), maar mijn lief maakt mij beter, soms, als ik niet te koppig ben.

*Ik zeg wel eens iets slechts over 'mijn personeel'. En daaraan gerelateerd, ik heb vaak de indruk dat mensen neerkijken op mijn werk maar all-in-all doe ik dat dus graag hé. Voor zover 'moeten gaan werken' iets leuks is, natuurlijk. 

*Als ik honger heb, ben ik strontvervelend en kan ik niet meer goed nadenken. En ik weet dat. En ik probeer daar tegen te vechten. En meestal verlies ik. En sinds ik eens een halve dag in Parijs heb zitten mekkeren over mijn honger, en over hoe ik een bepaald soort gevulde pannenkoek moest en zou verorberen en wel nu -maar die uiteraard nergens vond- weet mijn lief dat ook (en gaat ie op citytrip om de twee uur ergens van koffie met een koekje doen met mij).

*Ik heb echt weinig kleren en schoenen. Ik weet niet of -mocht ik meer dan twee broeken hebben- ik niet nog áltijd in mijn jeans en WEsweaterkes met knoopjes vooraan + t-shirt zou buitenkomen. #destandaardsarahoutfit

*Slechte (reality)teevee of vrouwenserie'kes. Genre TeenMom, DanceMoms (bij Marktkraam zeer terecht beschreven als: over echt trutten van vrouwen die van hun kinderen Broadway sterretjes willen maken en ze daarom naar de dansschool van een dikke, slechtgezinde mossel sturen), Hart of Dixie, Gossip Girl, America's next topmodel. In een goeie combo met een groot bord pasta met veel kaas, ne zak superchips paprika of een reep Côte d'or melkchocolade met gegrilde amandelen en een mespuntje zout. I love it.

*In het zwijmelgenre. Ik heb nog nul Twilight-boeken gelezen of films gezien en ik ben van plan dat zo te houden. Ja, ik kijk daarop neer (de vele discussietjes met mijn lieve twilight-liefhebbende vrienden ten spijt). En ja, ik vind ook dat ik mij daar eigenlijk niet over mag uitspreken omdat ik er niets over weet, behalve dan dat Stephenie Meyer aanhanger is van de The Church of Jesus Christ of Latter-day Saints en die kerk vind ik griezelig nadat ik er een reportage van had gezien bij Koppen (inderdaad, soms kijk ik ook educatief, dathadunietgedachthé). 
Maar eerlijk: dit MormoonsYoutube-gezin bekijk ik -tot grote ergernis van M. 'want die roept zo en die zijn zo marginaal'- zeker 5 keer per week en ze hangen dezelfde kerk aan. Om een of andere reden ben ik ergens diep vanbinnen zwaar gefascineerd door geloof in de Amerikaanse (blog en vlog-)wereld, maar kan ik het dan weer niet verdragen in een boek. 

Het houdt geen steek, dus ik ga nu gewoon wat zwijgen.

Wijvenweek is een initiatief van i. en lilith. 

Wie op één plaats de wijverij wil bijlezen moet naar wijvenblogs.