projectBABY: de babymoon

In juni, toen we nog niet op de hoogte waren van de prille celdelingen die toen vollenbak in mijn buik plaatsvonden, maakten we de eerste vage plannen om in het najaar nog eens naar NYC te gaan. Onze droomreis naar Japan werd immers kort daarvoor afgeschreven wegens misschien toch wel wat aan de dure kant. 

Toen in juli echter bleek dat we in maart al mama en papa zouden worden, kwamen de vakantieplannen op de helling te staan. NYC hádden we immers al eens gedaan (in 2007) en Japan nog niet (en nu spreek ik uiteraard voor mezelf, het verhaaltje van toen we pas samen waren en Michael 3 weken naar Japan ging heb ik hier immers al tot in den treure opgeschreven).

Wat volgde waren verschillende Excell-bestanden met ingewikkelde berekeningen en de zekerheid dat we, als we realistisch waren, we onze droomreis sinds zeven jaar naar alle waarschijnlijkheid voor nog eens zeven jaar zouden opbergen...

Deze gedachte samen met het idee dat je er maar moet van genieten, van't hier en nu, want dat het zo op zijn kop kan staan (en dan bedoel ik dat helaas niet op de goeie manier), maakte dat we toch maar beslisten om er wat extra spaargeld tegenaan te smijten. 
En zo geschiedde. We vonden een huis- en katsitster, konden nog net genoeg verlofdagen en centen bijeenschrapen en gaan binnenkort gewoon een beetje genieten van't hier en nu. In het land van de rijzende zon.

Tokyo - Osaka - Hiroshima en opnieuw Tokyo is wat er op het programma staat.

We kijken er zó naar uit, naar die pruts van ons, maar ik kan met de hand op het hart zeggen dat ik met volle teugen ga genieten van elk momentje met twee. Geheel volgens het wat ge gehad hebt, kunnen ze u al nimmer afpakken-motto van mijn bomma.

Vanaf volgend jaar doen we dan wel met ons drietjes van Blankenberge, parel aan de kust.