Paprika, Pinterest en Project365

Het werd zo stilaan eens tijd voor nog'ns een beetje project365 op de blog. Toevallig was er ook nog een geweldige ontdekking aan het begin van de maand én een inspirerende blogpost, 
vandaar, vandaag, alles bij elkaar gekletst in één verhaaltje. 

Mijn online leventje bestaat nu al een paar jaar. Het prille begin was het verslinden van vele blogs. Ik hou van lezen en ben zelf altijd gestimuleerd om creatief te zijn, dit in breedste zin van het woord. Toen ik enkele jaren geleden, onder invloed van mijn bovenste beste M., blogs van creatievelingen ontdekte was ik meteen enthousiast. Het begon te kriebelen om ook terug meer te knutselen en toen ik het samenwoon-avontuur startte begon ik zelf ook te bloggen.

Intussen was er ook de opgang van het sociale netwerk. Eerst was ik heel erg tegen maar inmiddels ben ik ook al een jaar of twee een facebookadept (weliswaar eentje die nog nooit een spelletje of quiz deed, maar toch), heb ik een librarything, gewoon omdat ik van boeken hou en ze graag in lijstjes zie, en wacht ik met een vrij maagdelijke twitteraccount, op actieve vrienden-twitteraars en een centen voor een iphone4. 't Leven op tinternet, tis toch schoon, nietwaar?

          klik op de foto voor de link        

Afgelopen week stuurde M. mij de blogpost van Warren Ellis door, die vertelde wat hij allemaal gebruikt om zijn online leventje te conserveren. Wat ik onthouden heb was hetvolgende: 

Back-ups. Oh, my god. Burning your stuff to CD or DVD is not good enough. Trust me on that. Things go wrong. Understand that Storage Will Always Fail. Always. I have a ruggedised, manly and capacious 32GB USB memory stick that can withstand fire, water, gunshots and the hairy arseteeth of Cthulhu itself — but my daughter decided she wanted to liberate one of my bags for her use, took the stick out of it and put it ’somewhere safe.’ It has never been seen again.

Storage Will Always Fail.

Warren Ellis heeft helemaal gelijk, ik probeer willens nillens mijn (virtuele) leven ook zoveel mogelijk te koesteren. Toen er in ons vorige appartement ingebroken werd en de laptop, ons fototoestel en de videocamera verdwenen, bleken online back-ups én de usb sticks die daags voordien met foto's volgeladen werden ons grootste geluk. Tragisch was dan weer de dag waarop onze volgeladen harde schijf het onherroepelijk begaf. Back-ups, u hoeft er mij er dus niets meer over te vertellen.

Vandaar, hier een tipje van de sluier over mijn favoriete manieren om mijn gewone leventje online van een back-up te voorzien en om mijn online leventje vrolijk in stand te houden.

Die creatieve blogs waar het allemaal mee begon, wel, ik lees ze nog altijd en gebruik GOOGLE READER om ze in't oog te houden. Google reader is als een soort van tijdschrift, op maat van mezelf gemaakt. Heerlijk is het dus, wakker worden met mijn reader en een goed tasje koffie.

Google reader is heel gebruiksvriendelijk, je kan je abonneren op websites die je wil volgen en zo krijg je telkens wanneer er iets nieuws verschijnt een 'berichtje', zo hoef je de sites zelf niet meer af te gaan. Wanneer ik iets zie dat ik geweldig vindt dan 'ster' ik dat bepaalde item (en komt het hier ook wel'ns terecht als vrolijksvandegooglereader). Je kan overigens ook 'tags' toevoegen aan je gesterde items' zodat alles per categorie blijft. 

 

Enige grote nadeel vind ik dat ik na 3 jaar google reader een vrij oneindig aantal gesterde items heb. Goed is dan weer wel dat er zoiets als JOLIPRINT bestaat, zo kan je je gesterde items (of eender welk ander online document) makkelijk (een muisklik of twee) in een pdf-bestand omzetten en opslaan op je computer. Dit geweldige programma is gratis, de reclame op de pdf moet je er helaas wel bijnemen. Een ander nadeel van google reader is dat de site aanzienlijk lelijker is dan de respectievelijke blogs met hun mooie banners, maar ja, you win some, you lose some.

DELICIOUS is ook iets geweldigs, overigens. Het zorgt ervoor dat je je 'favorieten', je 'bookmarks' online kan bewaren. Inmiddels gebruik ik het zo'n drietal jaar en mijn god wat was ik blij, dat ik, toen de laptop werd gestolen, niet meteen ook al mijn 'favorieten' kwijt was. Nee, ik moest gewoon maar de pagina opnieuw als homepage instellen op de nieuwe laptop en ik kon verder surfen.

Mijn foto's online bewaren doe ik bij FLICKR. Ik gebruik de betaalde versie van hun programma nu al vijf jaar en ik ben een tevreden klant. Het uploaden is gemakkelijk en ik word er meer dan 5000 foto's later nog steeds blij van. Ook de mogelijkheid foto's onzichtbaar te houden voor de wereld of ze enkel zichtbaar te maken voor familie en/of vrienden vind ik geweldig. Soms zijn er immers foto's die je niet kán deleten maar ook niet wil delen met de hele wereld. Ook hun statistiekjes (welke foto's zijn op een bepaalde dag bekeken, hoeveel keer, wat waren de zoekwoorden die bij google werden ingetikt,...) spreken mij, lijstjeslover-eerste klasse, zéér aan.

Voor 'mijn documenten' (schoolstuff enzo) ben ik sinds kort DROPBOX aan het uitproberen. Het is -opnieuw- een ingenieus bedacht systeem. Je dropbox is een mapje op je computer (met de mogelijkheid het te installeren op alle computers waarop je werkt), dat wat erin staat wordt steeds bijgewerkt tot de laatste versie. Stel ik ben een verwende dochter van rijke gescheiden ouders*. Bij allebei heb ik mijn eigen laptop mét dropbox, ik hoef geen bestanden meer te kopieren, of met usbsticks rond te lopen. Ik werk gewoon de bestanden bij op één computer en het wordt bij beide aangepast. Het enige nadeel dat ik tot hiertoe ondervond is dat de gratis account slechts 2GB telt (al is die wel uit te breiden als je bijvoorbeeld je vrienden dwingt om ook mee te doen) en de andere pakketten: 50GB en 100GB, nogal prijzig zijn. Althans voor een arme student.
*Elke gelijkenis met bestaande gebeurtenissen en/of personen berust op louter toeval.

Tot slot is er nog PINTEREST. Dé ontdekking van begin november. Ik las erover bij Elise en vervolgens wilde ik ook meedoen.

Omdat pinterest nog vrij nieuw is (kinderfoutjes moet je er bijnemen) moest ik eerst nog even wachten op een uitnodiging, -oh horror-! Gelukkig was het enkele dagen later al zover en kon ik beginnen 'pinnen'. Het 'pinnen' houdt in dat je eigenlijk een visueel inspiratiebord samenstelt. Je kan onderverdelen per categorie ('boards'), tags toevoegen en wanneer je iets leuks ziet bij iemand anders heb je de mogelijkheid om te 'repinnen' of te 'liken'.

Pinterest is voor mij een geweldige uitvinding omdat ik al een hele tijd op zoek was naar een manier om mijn overload aan gesterde items te reduceren. Pinterest vormt een oplossing omdat ik zo nog steeds de links kan bewaren naar de originele posts maar tegelijkertijd ook visueel geïnspireerd raak (iets wat ik bij google reader soms mis wanneer een de post in mijn 'hoop' gesterde items terechtkomt).

Mijn eerste plan om die gesterde items overzichtelijk te maken was overigens de foto's opslaan op de computer en vervolgens te posten in geheime (want vervelend in verband met copyright) mapjes op flickr. Dat wilde plan heb ik echter niet lang volgehouden wegens gigantisch arbeidsintensief en ook niet zo leuk want het delen van de inspiratie is toch wat het plezierig maakt, nietwaar? Bekijk nu alvast of we dezelfde smaak delen en weet dat er elke week wel iets nieuws te bekijken zal zijn, nog 3 jaar google reader en meer dan 4100 gesterde items te gaan.

Ik ben mij terdege bewust dat ik bij deze als grootste girl geek van indestad en omstreken zal worden versleten, maar u kan er van op aan dat het zelfs met al deze online snufjes soms nog steeds een soep is. Ik hoef u vast niet te vertellen dat ik dikke vrienden ben met het stuur-mij-mijn-paswoord-mail-systeem van alle bovenstaande diensten. En dat is dan nog het minste.

Zo is er bijvoorbeeld die 35GB foto's, die voor het grootste deel zelfs nog niet op flickr is verschenen. Zo is er tevens ook nog maar een schamele 11GB vrije ruimte op mijn harde schijf en moet die dus opgeruimd. Zo zijn er nog de intense wensen om van dit blogje, mijn ultieme recepten (zoals deze gevulde paprika), project365 en mijn pinterest-boards 'blurb'-boekjes te maken. (Ja, dat is zoals bij den Blokker maar dan gelijk een beetje hipper.) En zo is er ook nog de wijze raad van M. die zegt dat ook een online server kan crashen en dat ik maar beter van alles ook nog een backup maak op mijn weer- en wind bestendige usbsticks...en dan denk ik weer aan Warren Ellis' wijze woorden: 'Storage will always fail'.

Ach ja, ik kan maar proberen hé.