Floris en Muji

Intussen wonen Muji en Floris een dikke drie maanden bij ons en het is ongelofelijk hoe deze twee poezen zo'n uitgesproken verschillend karaktertje hebben.

Muji is soort poes dat men wel eens een schootzitter pleegt te noemen. Hij komt knuffelen ---lees: Hij komt op de meest onmogelijke momenten op de meest onmogelijke plaatsen liggen!---
Een voorbeeld: 's nachts, op minder dan een centimeter van je gezicht! Allemaal lief en schattig natuurlijk, ware het niet dat die snorharen wat prikken en dat zijn geronk je steeds nét wél uit je slaap houdt!

Floris is dan weer geen schootzitter, hij knuffelt graag maar je moet wel naar meneertje gaan terwijl hij vanop de stoel naar je ligt te lonken voor een knuffeltje!

Ze hebben ook allebei hun eigen favoriete speelgoed waar de ander bijna nooit mee mag spelen. Floris is gek van zijn muis op een stokje:

Muji speelt het liefst met zijn pluchen varken:Ook de mousse pijltjes die we soms tegen het plafond schieten zijn letterlijk een schot in de roos. Ze blijven er naar miauwen tot we hen oppakken om de pijltjes van het plafond te halen.
Als je een van de drie dingen af wil pakken maken ze allebei het gromgeluid van een hond. Heel beangstigend en indrukwekkend hoor!
Verder is er ook een groot verschil qua eetpatroon tussen beide harige viervoeters. Floris eet altijd braaf zijn bakje leeg en snoept dan meestal nog wat van Muji. Tegen dat Floris gedaan heeft met zijn eigen bakje is Muji immers al lang weggelopen. Hij eet zijn bord bijna nooit leeg en gaat ook snel 'van tafel'.
Als het gaat over eten stelen dat even onbewaakt op tafel, het aanrecht of de borden ligt dan is Muji de absolute kampioen. Hij is ook helemaal getraind, kan met 1 klauwtje een boterham van je bord ritsen, of zijn pootje in een sausje (mayonaise, bearnaise,...) soppen om dat vervolgens af te kunnen likken. Maar hij heeft zichzelf ook al eens goed liggen gehad. Op een keertje stond er een pan op het vuur, toen ik er boter in deed en het gasvuur aanzette stond meneertje al in de startblokken om de boter te stelen. Natuurlijk had ik dat niet verwacht, gevolg: Muji schrok heel erg en zijn rechtersnorharen waren een beetje korter. -Oeps...-

Een ander verschil tussen de twee broertjes is dat de ene een echte klimmer is terwijl de andere liever kruipt.
Laat het mij u even expliceren.
Muji is ons klimmertje. Hij springt als de beste op het afdakje van de koer. Dat doet hij via het raamkozijn. Ook het aanrecht was als eerste zíjn terrein.
Ter vergelijking, Floris doet het op de volgende -liever lui dan moe- manier. Sinds kort klimt ook hij op het afdak al springt hij niet via het raamkozijn. Hij neemt de ladder die tegen het muurtje staat. Vanop de ladder kan hij 'gewoon' op het afdakje stappen.

Net hetzelfde met het aanrecht trouwens. Floris begon ten eerste al een behoorlijk tijdje later met het springen op het aanrecht -heel gek want hij is altijd de grootste, 'dikste' poes geweest-. Toen hij uiteindelijk op het aanrecht begon te klimmen gebruikte hij als 'weg' onze kleren (denk: vasthaken aan de jeansbroek en zo verder klimmen). Intussen springt hij toch al zelf op een normale manier op het aanrecht. Gelukkig voor mijn jeans!

Toch wordt deze luie klimstijl teniet gedaan door 1 specifieke favoriete klimplaats van Floris. Aan de gordijnen geeft hij zich HELEMAAL! Gevolg is dat we hem regelmatig letterlijk uit onze gordijnen moeten halen. Voor de geïnteresseerden, je mag altijd eens 'n keertje komen kijken naar de vele gaatjes, ze vormen een mooi patroon en de onuitwisbare stempel van onze heerlijke viervoeter.
Behalve de gordijnen en occasioneel het afdak of aanrecht houdt Floris het voornamelijk veilig op de grond. Één van zijn favoriete bezigheden is het ergens onder kruipen: donsdekens, plaids op de zetel,... Muji's deel van het spel is dan bovendekens/plaids Floris te vangen. Uren plezier gegarandeerd.

De broertjes delen wél eenzelfde fascinatie: ...WATER...
Nope, geen bange beesten hier! De fascinatie manifesteert zich wel op een andere manier. Wanneer ik in bad zit komt Floris steevast op de rand zitten. Als er genoeg water in zit dan komt hij met zijn pootje in het bad en speelt hij wat. Floris heeft uiteraard het allerliefst veel badschuim om mee te spelen, en wie ben ik om hem dat pleziertje te ontzeggen hé.

Muji is dan weer een absolute fan van de kraan, het liefst zit hij in de lavabo van de keuken of de badkamer te kijken naar een lopende kraan. Afwassen is helemaal het einde, dat kan je je wel voorstellen!

Om af te sluiten dan nog een 'vies' trekje van beide beesten.
Muji, de schootzitter, zit ook graag op je schoot terwijl je op het toilet zit. Kwestie van alles dichtbij te kunnen volgen zekers?!? Vervolgens kijkt hij dan zéér gefascineerd naar het doortrekken van het toilet. Tegen de tijd dat je je handen aan het wassen bent zit hij effectief in de toiletpot. Bewijzen?
Floris daarentegen is verslingerd aan de oksels van Michael. We hebben al alles geprobeerd: mijn oksels, mijn oksels met Michael's deodorant,... maar nee: enkel de oksels van Michael -liefst na een drukke werkdag- volstaan. Deze oksels worden dan door Floris verwend met een hele hoop kopjes en likjes. Mannenzweet... een turn-on voor onze lieve homo-poezen. Yep, homo-poezen: kijk en oordeel zelf:


Tot slot nog een foto van vorige week: onze kleine rakkers worden zienderogen groot! Ze wisselen zelfs al tandjes! Heerlijk toch!